Andreas Widhölzl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 października 1976
Sankt Johann

Klub

SC Fieberbrunn

Reprezentacja

 Austria

Debiut w PŚ

3 stycznia 1993 w Innsbrucku (24. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

10 grudnia 1994 w Planicy (24. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

17 lutego 1996 w Iron Mountain (2. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

9 marca 1997 w Lahti

Rekord życiowy

231,0 m na Letalnicy w Planicy (20 marca 2005)[1][2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Turyn 2006 drużynowo
brąz Nagano 1998 K-90 ind.
brąz Nagano 1998 drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Oberstdorf 2005 K-90 druż.
złoto Oberstdorf 2005 K-120 druż.
brąz Ramsau 1999 drużynowo
Mistrzostwa świata w lotach
srebro Vikersund 2000 Indywidualnie
srebro Tauplitz 2006 Indywidualnie
brąz Planica 2004 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Harrachov 1993 Indywidualnie
srebro Harrachov 1993 Drużynowo
brąz Breitenwang 1994 Drużynowo
Inne nagrody
Puchar świata w skokach
2. miejsce
1999/2000
3. miejsce
1997/1998
3. miejsce
2002/2003
Puchar Świata w lotach narciarskich
3. miejsce
1997/1998
Turniej Czterech Skoczni
złoto 1. miejsce
1999/2000
Turniej Nordycki
złoto 1. miejsce
1998
brąz 3. miejsce
1997
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2002
Puchar KOP
złoto 1. miejsce
2004/2005
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
1993/1994
Skok Roku
złoto 1. miejsce
2002[3]
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Kawalerski II Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi

Andreas Widhölzl (ur. 14 października 1976 w St. Johann in Tirol) – austriacki skoczek narciarski, trzykrotny medalista olimpijski, trzykrotny medalista mistrzostw świata, trzykrotny medalista mistrzostw świata w lotach, trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów, zwycięzca 48. Turnieju Czterech Skoczni, Turnieju Nordyckiego i Letniego Grand Prix w skokach oraz zdobywca Pucharu KOP, trener.

W latach 2014 – 2018 był asystentem Heinza Kuttina w reprezentacji Austrii w skokach. Od 30 marca 2018 do 30 marca 2020 trener kadry B Austrii.

31 marca 2020 roku został głównym trenerem kadry austriackiej mężczyzn.

Przebieg kariery

Swoją karierę rozpoczął w wieku 10 lat w klubie SC Fieberbrunn, którego barwy reprezentował do końca kariery. W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1992/1993, zajmując 24. miejsce w konkursie w Innsbrucku 3 stycznia 1993. Trzy dni później, w Bischofshofen zajął 28. miejsce i ponieważ w tych startach nie wywalczył punktów Pucharu Świata (do sezonu 1992/1993 obowiązywała inna punktacja za miejsca w konkursach Pucharu Świata), to nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W marcu 1993 wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Harrachovie, gdzie zdobył srebrne medale zarówno w konkursie indywidualnym, jak i drużynowym. W sezonie 1993/1994 ani razu nie pojawił się w konkursach Pucharu Świata, wystąpił jednak na mistrzostwach świata juniorów w Breitenwang, gdzie wraz z kolegami z reprezentacji wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym.

Pierwsze punkty zawodów pucharowych zdobył na początku sezonu 1994/1995, 10 grudnia 1994 w Planicy, gdzie zajął 24. miejsce. W większości swoich startów w tym sezonie punktował, dwukrotnie plasując się w czołowej dziesiątce. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem tergo sezonu było siódme miejsce w Sapporo (21 stycznia 1995). W marcu 1995 wziął udział w mistrzostwach świata w Thunder Bay, gdzie indywidualnie zajął 26. miejsce na normalnej skoczni oraz 44. miejsce na dużej. Wystąpił także w konkursie drużynowym na dużej skoczni, gdzie był najsłabszym zawodnikiem reprezentacji Austrii. Jego skoki (87,0 m i 93,5 m) w dużym stopniu przyczyniły się do tego, że Austriacy zajęli zaledwie szóste miejsce. W klasyfikacji generalnej tego sezonu zajął 26. miejsce.

Pierwszy raz na podium stanął w drugiej połowie sezonu 1995/1996, 17 lutego 1996 w Iron Mountain, gdzie zajął drugie miejsce, ustępując tylko Jensowi Weißflogowi. Parę dni wcześniej zajął 11. miejsce na mistrzostwach świata w Lotach w Tauplitz. Drugie miejsce w Iron Mountain było jego jedynym podium w tym sezonie, ale oprócz tego startu jeszcze pięciokrotnie zajmował miejsca w czołowej dziesiątce, dzięki czemu został sklasyfikowany na dwudziestym miejscu w PŚ. Sezon 1996/1997 przyniósł mu pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata. Miało to miejsce 9 marca 1997 w Lahti. Widhölzl zajął wtedy trzecie miejsce w pierwszej edycji Turnieju Nordyckiego, za Kazuyoshim Funakim i Kristianem Brendenem. W klasyfikacji generalnej PŚ był piętnasty. W lutym 1997 wziął udział w mistrzostwach świata w Trondheim, gdzie indywidualnie na normalnym obiekcie zajął dziewiąte miejsce, jednak na dużej skoczni uplasował się dopiero na 31. pozycji. W konkursie drużynowym Austriacy z Widhölzlem w składzie przegrali walkę o brązowy medal z reprezentantami Niemiec o 4,5 punktu i zajęli ostatecznie czwarte miejsce.

Przełom w karierze Andreasa nastąpił w sezonie 1997/1998, kiedy to zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Siedmiokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa. Dobre wyniki zaowocowały także trzecim miejscem w klasyfikacji generalnej sezonu 1997/1998 Pucharu Świata w lotach. Po tym jak zajął 10. miejsce w Oberstdorfie, 21. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, 16. miejsce w Innsbrucku i piąte w Bischofshofen uplasował się na siódmej pozycji w klasyfikacji końcowej 46. edycji Turnieju Czterech Skoczni. Ponadto zwyciężył w drugiej edycji Turnieju Nordyckiego, mimo że nie wygrał żadnego z konkursów. Pod koniec stycznia 1998 zajął dziewiąte miejsce na mistrzostwach świata w lotach w Oberstdorfie. W tym samym sezonie wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano. W konkursie indywidualnym na normalnej skoczni skoki na odległość 88,0 m i 90,5 dały mu brązowy medal, za Janim Soininenem i Kazuyoshim Funakim, do którego stracił zaledwie 1 punkt. Po pierwszej serii konkursu indywidualnego na dużej skoczni znajdował się na prowadzeniu z odległością 131,0 m. Miał kilka punktów przewagi nad drugim Takanobu Okabe. Trzeci był Soininen, a na czwartym miejscu znajdował się Funaki ze stratą 9 punktów do Widhölzla. W drugiej serii Austriak uzyskał 120,5 m i został wyprzedzony kolejno przez Masahiko Haradę, Soininena i Funakiego. Zajął czwarte miejsce, tracąc do Harady (który oddał najdłuższy skok konkursu – 136,0 m) zaledwie 0,1 punktu. W konkursie drużynowym Austriacy prowadzili po pierwszej serii skoków. Nie zdołali jednak utrzymać prowadzenia, tracąc je na rzecz Japończyków, a następnie dali się wyprzedzić także Niemcom. Ostatecznie Reinhard Schwarzenberger, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher i Andreas Widhölzl zdobyli brązowe medale. W obu kolejkach skoków Widhölzl był najlepszym zawodnikiem ekipy austriackiej.

W sezonie 1998/1999 był pięć razy na podium w konkursach PŚ, co dało mu siódme miejsce w klasyfikacji generalnej. Odniósł dwa zwycięstwa, w tym 6 stycznia 1999 w Bischofshofen. Szansę na dobre miejsce w 47. Turnieju Czterech Skoczni stracił jednak już wcześniej w Ga-Pa, zajmując zaledwie 32. miejsce. W Oberstdorfie był czwarty, a w Innsbrucku piętnasty i na 15. miejscu został też sklasyfikowany w całym turnieju. Podczas mistrzostw świata w Ramsau w lutym 1999 na dużej skoczni zajął 12. miejsce, a na normalnym obiekcie był dziewiąty. W konkursie drużynowym Austriacy w składzie z igrzysk w Nagano zajęli trzecie miejsce.

W lecie 1999 zajął piąte miejsce w klasyfikacji szóstej edycji Letniego Grand Prix w skokach. Najlepsze wyniki osiągnął jednak w sezonie 1999/2000, w którym zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ, ulegając tylko Martinowi Schmittowi. Austriak czternastokrotnie stawał na podium, przy czym siedem razy zwyciężał. Po tym jak zajął trzecie miejsce w Oberstdorfie oraz zwyciężył w Ga-Pa, Innsbrucku i Bischofshofen wygrał 48. Turniej Czterech Skoczni. Wygrał ponadto oba konkursy rozgrywane w Predazzo (4 i 5 grudnia 1999) oraz w Willingen (5 i 6 lutego 2000). Kilka dni później został wicemistrzem świata w lotach, ustępując tylko Svenowi Hannawaldowi podczas mistrzostw świata w lotach w Vikersund. W sezonie 1999/2000 PŚ w lotach zajął piąte miejsce.

W sezonie 2000/2001 rywalizację zaczął od zajęcia trzeciego miejsca w Kuopio 24 listopada 2000. Później jednak tylko dwukrotnie stawał na podium, za każdym razem na trzecim miejscu. W klasyfikacji generalnej zajął dwunaste miejsce. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti w 2001. W pierwszych szesnastu startach sezonu 2001/2002 zajmował czołowe pozycje i tylko trzy razy nie znalazł się w czołowej dziesiątce. To właśnie w pierwszej części sezonu sześciokrotnie stanął na podium, z czego dwa razy wygrał. Podczas igrzysk olimpijskich w Salt Lake City (w lutym 2002) indywidualnie plasował się w trzeciej dziesiątce, a w konkursie drużynowym wraz z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce. Miesiąc po igrzyskach był siódmy na mistrzostwach świata w lotach w Harrachovie. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął ostatecznie czwarte miejsce.

W lecie 2002 zwyciężył w klasyfikacji generalnej dziewiątej edycji Letniego Grand Prix w skokach. W sezonie 2002/2003 w klasyfikacji generalnej PŚ zajął trzecie miejsce, za Adamem Małyszem i Svenem Hannawaldem. Pięciokrotnie stawał na podium, w tym cztery razy był drugi i raz zwyciężył – 30 listopada 2002 w Kuopio. Na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2003 wystartował tylko w konkursach na dużej skoczni. Indywidualnie zajął 11. miejsce, a w konkursie drużynowym Austriacy z Widhölzlem w składzie zajęli piąte miejsce. W sezonie 2003/2004 wystartował tylko w niecałej połowie konkursów indywidualnych, na podium stając zaledwie raz – 14 grudnia 2003 w Titisee-Neustadt był drugi za Tamim Kiuru. Podczas mistrzostw świata w lotach w Planicy w 2004 zajął szesnaste miejsce indywidualnie, a razem z Andreasem Goldbergerem, Wolfgangiem Loitzlem i Thomasem Morgensternem zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 29. miejsce.

Sezon 2004/2005 zaczął od zajęcia dziewiątego miejsca w Ruce. W większości kolejnych startów plasował się w czołowej dziesiątce i tylko raz nie zdobył punktów. Sześciokrotnie stawał na podium, odnosząc przy tym 15 stycznia 2005 w Tauplitz swoje ostatnie zwycięstwo w karierze. W lutym 2005 wystartował we wszystkich czterech konkursach mistrzostw świata w Oberstdorfie. W konkursach indywidualnych zajął 25. miejsce na normalnej skoczni oraz 17. miejsce na dużej. Natomiast w obu konkursach drużynowych wspólnie z Andreasem Koflerem, Martinem Kochem i Thomasem Morgensternem zdobył złote medale. Ponadto w tym sezonie zdobył także Puchar KOP. Sezon zakończył zajęciem trzeciego miejsca 20 marca 2005 w Planicy, plasując się za dwoma Norwegami: Bjørnem Einarem Romørenem i Roarem Ljøkelsøyem. Było to ostatnie podium w jego karierze. W pierwszej serii tego konkursu ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku, uzyskując 231 m[2]. Parę dni wcześniej, 17 marca 2005, w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Planicy uzyskał 234,5 m, jednak nie ustał tego skoku[2]. W klasyfikacji generalnej PŚ był ósmy.

W sezonie 2005/2006 wielokrotnie znajdował się w czołowej dziesiątce zawodów, dzięki czemu zajął 10. miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. W styczniu 2006 zdobył indywidualnie srebrny medal na mistrzostwach świata w lotach w Tauplitz – wyprzedził go tylko Roar Ljøkelsøy. W konkursie drużynowym Austriacy przegrali walkę o brązowy medal z Niemcami i zajęli czwarte miejsce. Miesiąc później wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Turynie, gdzie indywidualnie na normalnej skoczni był siedemnasty, a na dużej zajął 21. miejsce. W konkursie drużynowym Austriacy prowadzili już po pierwszej serii i prowadzenia tego nie oddali już do końca. Był to ostatni medal w karierze Widhölzla.

W sezonie 2006/2007 jego największym osiągnięciem było szóste miejsce wywalczone 13 stycznia 2007 w Vikersund. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 33. miejsce. Ostatnim konkursem Pucharu Świata, w którym wziął udział były zawody w lotach w Planicy, gdzie zajął 21. miejsce. W sezonie 2007/2008 startował tylko w Pucharze Kontynentalnym, gdzie jego najlepszym wynikiem było 10. miejsce w Iron Mountain (16 lutego 2008). Karierę oficjalnie zakończył 15 marca 2008 w Planicy. W przerwie konkursu drużynowego Pucharu Świata oddał specjalny skok z tej okazji na odległość 213,5 metra.

Jest trzykrotnym mistrzem Austrii: z 2001 na dużej i normalnej skoczni oraz z 2002 na normalnej skoczni. Ponadto zdobył srebrny medal na dużej skoczni w 2006, a dwa lata wcześniej był trzeci.

Igrzyska olimpijskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
3. 11 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia normalna indywidualnie 232,4 pkt 2,0 pkt Jani Soininen
4. 15 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża indywidualnie 258,2 pkt 14,1 pkt Kazuyoshi Funaki
3. 16 lutego 1998 Japonia Nagano Skocznia duża drużynowo[4] 881,5 pkt 51,5 pkt Japonia
24. 10 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia normalna indywidualnie 184,3 pkt 38,5 pkt Simon Ammann
21. 13 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia duża indywidualnie 222,6 pkt 58,8 pkt Simon Ammann
4. 14 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Skocznia duża drużynowo[5] 927,1 pkt 47,3 pkt Niemcy
17. 12 lutego 2006 Włochy Turyn Skocznia normalna indywidualnie 244,0 pkt 22,5 pkt Lars Bystøl
21. 18 lutego 2006 Włochy Turyn Skocznia duża indywidualnie 210,1 pkt 66,8 pkt Thomas Morgenstern
1. 20 lutego 2006 Włochy Turyn Skocznia duża drużynowo[6] 984,0 pkt

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
26. 12 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia normalna indywidualnie 188,0 pkt 78,0 pkt Takanobu Okabe
6. 16 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia duża drużynowo[7] 729,0 pkt 160,0 pkt Finlandia
44. 18 marca 1995 Kanada Thunder Bay Skocznia duża indywidualnie 31,5 pkt 241,1 pkt Tommy Ingebrigtsen
9. 22 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia normalna indywidualnie 252,0 pkt 11,5 pkt Janne Ahonen
4. 27 lutego 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża drużynowo[8] 840,9 pkt 114,4 pkt Finlandia
31. 1 marca 1997 Norwegia Trondheim Skocznia duża indywidualnie 88,0 pkt 164,1 pkt Masahiko Harada
12. 21 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża indywidualnie 210,8 pkt 52,6 pkt Martin Schmitt
3.brąz 23 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia duża drużynowo[4] 905,5 pkt 83,4 pkt Niemcy
9. 26 lutego 1999 Austria Ramsau Skocznia normalna indywidualnie 236,0 pkt 19,0 pkt Kazuyoshi Funaki
11. 22 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża indywidualnie 247,3 pkt 41,7 pkt Adam Małysz
5. 23 lutego 2003 Włochy Val di Fiemme Skocznia duża drużynowo[9] 961,8 pkt 84,8 pkt Finlandia
25. 19 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia normalna indywidualnie 230,0 pkt 26,0 pkt Rok Benkovič
1.złoto 20 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia normalna drużynowo[10] 970,5 pkt
17. 25 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia duża indywidualnie 258,3 pkt 54,9 pkt Janne Ahonen
1.złoto 26 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Skocznia duża drużynowo[10] 1137,3 pkt

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
11. 11 lutego 1996 Austria Tauplitz Loty indywidualnie 652,5 pkt 85,6 pkt Andreas Goldberger
9. 25 stycznia 1998 Niemcy Oberstdorf Loty indywidualnie 685,2 pkt 91,2 pkt Kazuyoshi Funaki
2.srebro 13 lutego 2000 Norwegia Vikersund Loty indywidualnie 522,6 pkt 14,2 pkt Sven Hannawald
7. 10 marca 2002 Czechy Harrachov Loty indywidualnie 329,4 pkt 66,9 pkt Sven Hannawald
16. 22 lutego 2004 Słowenia Planica Loty indywidualnie 709,1 pkt 123,0 pkt Roar Ljøkelsøy
3.brąz 22 lutego 2004 Słowenia Planica Loty drużynowo[11] 1620,8 pkt 91,0 pkt Norwegia
2.srebro 14 stycznia 2006 Austria Tauplitz Loty indywidualnie 762,4 pkt 25,6 pkt Roar Ljøkelsøy
4. 15 stycznia 2006 Austria Tauplitz Loty drużynowo[12] 1290,6 pkt 207,3 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
2.srebro 2 marca 1993 Czechy Harrachov Skocznia normalna indywidualnie 225,6 pkt 7,6 pkt Janne Ahonen
2.srebro 3 marca 1993 Czechy Harrachov Skocznia normalna drużynowo[13] 845,8 pkt 13,2 pkt Finlandia
3.brąz 27 stycznia 1994 Austria Breitenwang Skocznia normalna drużynowo[14] 745,0 pkt 95,0 pkt Finlandia
11. 30 stycznia 1994 Austria Breitenwang Skocznia normalna indywidualnie 186,5 pkt 29,0 pkt Janne Ahonen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[15]
1994/1995 26.
1995/1996 20.
1996/1997 15.
1997/1998 3.
1998/1999 7.
1999/2000 2.
2000/2001 12.
2001/2002 4.
2002/2003 3.
2003/2004 29.
2004/2005 8.
2005/2006 10.
2006/2007 33.

Miejsca na podium

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
1995/1996 - 1 - 1
1996/1997 1 - - 1
1997/1998 4 2 1 7
1998/1999 2 2 1 5
1999/2000 7 3 4 14
2000/2001 - - 3 3
2001/2002 2 2 2 6
2002/2003 1 4 - 5
2003/2004 - 1 - 1
2004/2005 1 2 3 6
suma 18 17 14 49

Miejsca na podium chronologicznie

Nr Data Miejscowość Skocznia Nota Pozycja Strata Zwycięzca
1. 17 lutego 1996 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain 239.3 pkt 2. 10.3 pkt Jens Weißflog
2. 9 marca 1997 Finlandia Lahti Salpausselkä K-114 117.9 pkt 1.
3. 6 grudnia 1997 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-90 236.5 pkt 3. 9.5 pkt Jani Soininen
4. 20 grudnia 1997 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 217.2 pkt 1.
5. 5 lutego 1998 Japonia Sapporo Ōkurayama 283.8 pkt 1.
6. 28 lutego 1998 Norwegia Vikersund Vikersundbakken 189.0 pkt 1.
7. 4 marca 1998 Finlandia Kuopio Puijo 255.2 pkt 1.
8. 7 marca 1998 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 258.3 pkt 2. 1.4 pkt Janne Ahonen
9. 11 marca 1998 Szwecja Falun Lugnet K-115 258.9 pkt 2. 3.4 pkt Primož Peterka
10. 12 grudnia 1998 Niemcy Oberhof Hans-Renner-Schanze 130.5 pkt 1.
11. 20 grudnia 1998 Czechy Harrachov Čerťák K-120 242.4 pkt 3. 10.1 pkt Janne Ahonen
12. 6 stycznia 1999 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 263.3 pkt 1.
13. 10 stycznia 1999 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 262.8 pkt 2. 10.3 pkt Kazuyoshi Funaki
14. 31 stycznia 1999 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze 257.0 pkt 2. 4.5 pkt Noriaki Kasai
15. 4 grudnia 1999 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 253.9 pkt 1.
16. 5 grudnia 1999 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 242.3 pkt 1.
17. 12 grudnia 1999 Austria Villach Villacher Alpenarena 234.5 pkt 3. 16.5 pkt Janne Ahonen
18. 19 grudnia 1999 Polska Zakopane Wielka Krokiew 253.4 pkt 3. 15.3 pkt Martin Schmitt
19. 29 grudnia 1999 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze 227.5 pkt 3. 15.5 pkt Martin Schmitt
20. 1 stycznia 2000 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 241.7 pkt 1.
21. 3 stycznia 2000 Austria Innsbruck Bergisel 246.7 pkt 1.
22. 6 stycznia 2000 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 271.9 pkt 1.
23. 3 stycznia 2000 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 243.0 pkt 3. 15.1 pkt Martin Schmitt
24. 26 stycznia 2000 Japonia Hakuba Skocznia Olimpijska 250.6 pkt 2. 0.5 pkt Jani Soininen
25. 5 lutego 2000 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze 259.6 pkt 1.
26. 6 lutego 2000 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze 248.7 pkt 1.
27. 19 lutego 2000 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm 192.0 pkt 2. 0.6 pkt Sven Hannawald
28. 27 lutego 2000 Stany Zjednoczone Iron Mountain Pine Mountain 131.0 pkt 2. 0.2 pkt Martin Schmitt
29. 24 listopada 2000 Finlandia Kuopio Puijo 213.8 pkt 3. 30.4 pkt Martin Schmitt
30. 6 stycznia 2001 Austria Bischofshofen Paul-Ausserleitner-Schanze 242.6 pkt 3. 32.2 pkt Adam Małysz
31. 24 stycznia 2001 Japonia Hakuba Skocznia Olimpijska 242.9 pkt 3. 24.9 pkt Martin Schmitt
32. 21 grudnia 2001 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 266.3 pkt 2. 6.5 pkt Adam Małysz
33. 22 grudnia 2001 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 260.1 pkt 3. 22.0 pkt Adam Małysz
34. 1 stycznia 2002 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze 262.8 pkt 2. 1.7 pkt Sven Hannawald
35. 19 stycznia 2002 Polska Zakopane Wielka Krokiew 249.8 pkt 3. 9.8 pkt Matti Hautamäki
36. 24 stycznia 2002 Japonia Hakuba Skocznia Olimpijska 272.8 pkt 1.
37. 26 stycznia 2002 Japonia Sapporo Ōkurayama 259.9 pkt 1.
38. 30 listopada 2002 Finlandia Ruka Rukatunturi 303.8 pkt 1.
39. 22 grudnia 2002 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze 270.7 pkt 2. 12.2 pkt Sven Hannawald
40. 11 stycznia 2003 Czechy Liberec Ještěd A 268.3 pkt 2. 2.7 pkt Thomas Morgenstern
41. 26 stycznia 2003 Japonia Sapporo Ōkurayama 265.6 pkt 2. 5.8 pkt Sigurd Pettersen
42. 8 lutego 2003 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze 308.3 pkt 2. 19.9 pkt Sven Hannawald
43. 14 grudnia 2003 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze 140.8 pkt 2. 5.0 pkt Tami Kiuru
44. 4 grudnia 2004 Norwegia Trondheim Granåsen 268.5 pkt 3. 13.0 pkt Janne Ahonen
45. 5 grudnia 2004 Norwegia Trondheim Granåsen 235.3 pkt 3. 11.2 pkt Janne Ahonen
46. 15 stycznia 2005 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm 398.3 pkt 1.
47. 16 stycznia 2005 Austria Tauplitz/Bad Mitterndorf Kulm 400.5 pkt 2. 11.8 pkt Adam Małysz
48. 19 marca 2005 Słowenia Planica Letalnica 436.5 pkt 2. 0.1 pkt Matti Hautamäki
49. 20 marca 2005 Słowenia Planica Letalnica 453.1 pkt 3. 9.9 pkt Bjørn Einar Romøren

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[16]
Sezon 1992/1993
Falun Falun Ruhpolding Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Predazzo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Lahti Lillehammer Oslo Planica punkty
- - - - - - - 24 28 - - - - - - - - 0
Legenda (do sezonu 1992/1993)
1 2 3 4-10 11-15 poniżej 15

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Sezon 1994/1995
Planica Planica Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Lahti Lahti Kuopio Falun Falun Lillehammer Oslo Vikersund Vikersund Oberstdorf punkty
24 9 20 32 15 16 28 12 27 7 30 - 47 35 49 52 18 19 - - 32 169
Sezon 1995/1996
Lillehammer Lillehammer Villach Planica Predazzo Chamonix Chamonix Oberhof Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane MŚL – Bad Mitterndorf MŚL – Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Lahti Lahti Harrachov Falun Oslo punkty
q q q 37 31 51 10 15 q 48 27 29 33 14 - - 5 13 25 6 2 55 20 48 q - 5 22 322
Sezon 1996/1997
Lillehammer Lillehammer Ruka Ruka Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Lahti Kuopio Falun Oslo Planica Planica punkty
42 31 48 40 - - 23 18 16 7 11 33 - - - 25 20 13 15 1 5 19 5 17 7 401
Sezon 1997/1998
Lillehammer Lillehammer Predazzo Villach Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Ramsau Zakopane Zakopane MŚL – Oberstdorf MŚL – Oberstdorf Sapporo Vikersund Vikersund Kuopio Lahti Lahti Falun Trondheim Oslo Planica Planica punkty
6 16 3 13 4 1 13 10 21 16 5 4 4 28 9 12 1 1 13 1 2 7 2 5 5 24 6 1208
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
29 12 13 12 39 1 7 3 4 32 15 1 7 2 4 4 - - 5 2 - 8 48 42 - - 8 48 39 833
Sezon 1999/2000
Kuopio Kuopio Predazzo Predazzo Villach Zakopane Zakopane Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Lahti Lahti Trondheim Oslo Planica punkty
35 69 1 1 3 4 3 3 1 1 1 3 5 9 14 2 1 1 2 39 2 6 7 14 7 50 1452
Sezon 2000/2001
Kuopio Kuopio Kuopio Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Park City Hakuba Sapporo Sapporo Willingen Willingen Oberstdorf Oberstdorf Falun Trondheim Oslo Planica punkty
3 12 29 50 17 14 3 - - 9 3 4 12 49 14 8 49 30 46 - - 388
Sezon 2001/2002
Kuopio Kuopio Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Villach Engelberg Engelberg Predazzo Predazzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Lahti Falun Trondheim Oslo punkty
5 4 9 48 17 - - 2 3 6 2 6 12 5 3 4 1 1 28 33 8 11 874
Sezon 2002/2003
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Willingen Willingen Oslo Lahti Lahti Planica Planica punkty
5 1 4 4 6 50 6 2 28 9 5 14 2 10 10 8 4 2 6 7 2 6 10 47 49 44 19 1028
Sezon 2003/2004
Ruka Ruka Trondheim Titisee-Neustadt Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Oberstdorf Willingen Park City Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
30 7 39 2 15 26 30 24 18 - - 51 30 - - - 8 45 - q q - - 192
Sezon 2004/2005
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Pragelato Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
9 5 3 3 14 6 5 30 35 9 6 16 8 1 2 8 5 9 7 - - 10 - 10 10 5 2 3 999
Sezon 2005/2006
Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
8 9 6 4 4 11 9 6 31 12 9 7 32 - - 50 13 5 8 4 10 6 594
Sezon 2006/2007
Ruka Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Vikersund Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Oslo Oslo Planica Planica Planica punkty
59 20 35 49 q 24 31 23 24 6 - 34 26 - - 14 13 15 34 56 26 20 38 21 158
Sezon 2007/2008
Ruka Trondheim Trondheim Villach Villach Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen Bischofshofen Predazzo Predazzo Harrachov Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Liberec Liberec Willingen Kuopio Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
1992/1993 44. [15]
1994/1995 18.
1995/1996 37. [17]
1996/1997 14. [15]
1997/1998 7.
1998/1999 15.
1999/2000 1.
2000/2001 16.
2001/2002 5.
2002/2003 12.
2003/2004 17.
2004/2005 16.
2005/2006 18.
2006/2007 22.

Turniej Nordycki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
1997 3. [18]
1998 1. [19]
1999 59. [20]
2000 6. [21]
2001 46. [22]
2002 14. [15]
2003 25.
2005 25.
2006 8.
2007 34.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[15]
1995/1996 16.
1996/1997 13.
1997/1998 3.
1998/1999 21.
1999/2000 5.
2000/2001 28.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[23]
1994 59.
1995 25.
1996 29.
1997 30.
1998 41.
1999 5.
2000 7.
2001 10.
2002 1.
2003 31.
2004 11.
2005 47.
2006 22.
2007 76.

Miejsca na podium konkursów LGP

  1. Francja Courchevel – 14 sierpnia 1999 (1. miejsce)
  2. Japonia Sapporo – 15 września 1999 (1. miejsce)
  3. Niemcy Hinterzarten – 6 sierpnia 2000 (1. miejsce)
  4. Francja Courchevel – 14 sierpnia 2001 (1. miejsce)
  5. Niemcy Hinterzarten – 10 sierpnia 2002 (1. miejsce)
  6. Niemcy Hinterzarten – 11 sierpnia 2002 (1. miejsce)
  7. Francja Courchevel – 14 sierpnia 2002 (1. miejsce)
  8. Finlandia Lahti – 6 września 2002 (1. miejsce)
  9. Finlandia Lahti – 7 września 2002 (1. miejsce)
  10. Austria Innsbruck – 14 września 2002 (3. miejsce)
  11. Włochy Predazzo – 8 września 2004 (2. miejsce)
  12. Niemcy Klingenthal – 30 września 2006 (2. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[16]
1994
Hinterzarten Predazzo Stams punkty
- - 45 80,5
1995
Kuopio Trondheim Hinterzarten Stams punkty
q 20 6 8 683,7
1996
Trondheim Oberhof Hinterzarten Predazzo Stams punkty
43 q 15 - 14 34
1997
Courchevel Trondheim Hinterzarten Predazzo Stams punkty
15 46 q 26 24 28
1998
Stams Predazzo Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba punkty
22 43 33 q - - 9
1999
Hinterzarten Courchevel Stams Hakuba Sapporo punkty
37 1 10 5 1 271
2000
Hinterzarten Kuopio Villach Courchevel Hakuba Hakuba Sapporo Sapporo punkty
1 14 8 15 14 12 8 24 245
2001
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Stams Sapporo Hakuba Hakuba punkty
10 13 1 24 - - - 153
2002
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Lahti Lahti Innsbruck punkty
1 1 1 1 1 3 560
2003
Hinterzarten Courchevel Predazzo Innsbruck punkty
13 36 30 30 22
2004
Hinterzarten Courchevel Zakopane Predazzo Innsbruck Hakuba Hakuba punkty
13 22 15 2 5 - - 170
2005
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Zakopane Predazzo Bischofshofen Hakuba Hakuba punkty
46 - - 14 36 37 - - 18
2006
Hinterzarten Predazzo Einsiedeln Courchevel Zakopane Kranj Hakuba Hakuba Klingenthal Oberhof punkty
23 33 - - 22 - - - 2 27 101
2007
Hinterzarten Courchevel Pragelato Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Oberhof Klingenthal punkty
- - - - - - - - - 25 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
2006 42. [24]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[16]
1992/1993 22.
1993/1994 58.
1994/1995 110.
1995/1996 182.
1996/1997 8.
2003/2004 12.
2006/2007 54.
2007/2008 75.

Miejsca na podium w zawodach PK chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 31 stycznia 1993 Włochy Gallio Trampolino di Pakstall K-92 94,5 m 89,5 m 234,4 pkt 2. 16,5 pkt Dieter Thoma
2. 9 marca 1994 Japonia Zaō Yamagata K-85 83,5 m 78 m 215,5 pkt 1.
3. 14 grudnia 1996 Francja Chaux-Neuve La Côte Feuillée K-90 92,5 m 92 m 241 pkt 1.
4. 15 grudnia 1996 Francja Chaux-Neuve La Côte Feuillée K-90 94 m 93,5 m 246 pkt 1.
5. 21 grudnia 1996 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-98 107 m 108 m 268,5 pkt 1.
6. 24 stycznia 1997 Słowacja Szczyrbskie Jezioro MS 1970 B K-90 90 m 91 m 236,5 pkt 1.
7. 24 stycznia 2004 Niemcy Braunlage Wurmbergschanze K-90 92 m 95,5 m 247,5 pkt 1.
8. 25 stycznia 2004 Niemcy Braunlage Wurmbergschanze K-90 93,5 m 91 m 242,5 pkt 3. 6,5 pkt Janne Happonen
9. 31 stycznia 2004 Niemcy Brotterode Inselbergschanze K-98 102 m 106 m 268,5 pkt 2. 0,5 pkt Jörg Ritzerfeld
10. 28 lutego 2004 Finlandia Kuopio Puijo K-120 129,5 m 119,5 m 249,2 pkt 2. 8,2 pkt Janne Happonen
11. 27 grudnia 2006 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-137 140 m 135 m 272 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[16]
Sezon 1992/1993
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Sankt Moritz Sankt Aegyd Planica Planica Wörgl Willingen Willingen Gallio Gallio Zakopane Szczyrk Titisee-Neustadt Schönwald Chamonix Oberhof Sprova Sprova Kuopio Gällivare Gällivare punkty
- - - - - - 8 5 82 10 2 - - - - - - - - - - - 45
Sezon 1993/1994
Lillehammer Lillehammer Oberwiesenthal Lauscha Wörgl Sankt Moritz Sankt Aegyd Gallio Sapporo Sapporo Willingen Willingen Ironwood Ironwood Ruhpolding Saalfelden Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Calgary Calgary Zaō Zakopane Zakopane Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Sprova Sprova Ruka Rovaniemi punkty
- - - - 20 43 49 - - - - - - - 26 17 - - - - - - - - 1 - - - - - - - - 130
Sezon 1994/1995
Lillehammer Lillehammer Jyväskylä Lahti Lahti Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Courchevel Courchevel Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Gallio Gallio Liberec Liberec Reit im Winkl Saalfelden Ruhpolding Westby Iron Mountain Ishpeming Sapporo Zaō Zaō Schönwald Schönwald Sprova Sprova Ruka Gällivare Rovaniemi Rovaniemi punkty
22 52 - 15 6 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 65
Sezon 1995/1996
Lauscha Brotterode Lahti Lahti Kuopio Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Bad Goisern Reit im Winkl Sapporo Sapporo Sapporo Saalfelden Berchtesgaden Willingen Liberec Liberec Seefeld Westby Westby Gallio Gallio Örnsköldsvik Örnsköldsvik Schönwald Titisee-Neustadt Bollnäs Sapporo Beuil Beuil Falun Zaō Zaō Planica Planica Voss Voss Rovaniemi Ruka punkty
- - - - - - - - 11 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 24
Sezon 1996/1997
Courchevel Zakopane Frenštát pod Radhoštěm Hakuba Hakuba Muju Muju Chaux-Neuve Chaux-Neuve Brotterode Lauscha Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Ramsau Villach Planica Sapporo Sapporo Sapporo Oberhof Oberhof Szczyrbskie Jezioro Zakopane Reit im Winkl Westby Westby Saalfelden Ruhpolding Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Ishpeming Sapporo Braunlage Braunlage Zaō Zaō Vikersund Vikersund Courchevel Courchevel Harrachov Harrachov Ruka Rovaniemi punkty
- - - - - - - 1 1 1 4 - - - - - - - - - - - 1 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 500
Sezon 2003/2004
Lillehammer Lillehammer Sankt Moritz Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Zakopane Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Kuopio Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - - - - - - 1 3 2 39 - - - - - 2 4 - - 370
Sezon 2006/2007
Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Pragelato Pragelato Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Oberhof Oberhof Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund Zakopane punkty
- - - - 1 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 100
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
17 21 - - - 54 - - - 22 26 - - - - - - - - 10 - - - - - - - - 64
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce Źr.
2007 4. [25]

Miejsca na podium LPK chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 sierpnia 2007 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 132,5 m 132 m 267,3 pkt 1. -
2. 19 sierpnia 2007 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 140 m 128,5 m 273 pkt 1. -

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[16]
2007
Velenje Velenje Kranj Oberstdorf Oberstdorf Lillehammer Lillehammer Villach Villach punkty
- - - 4 30 1 1 9 11 304
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  − zawodnik nie wystartował

Odznaczenia

Kariera trenerska

Andreas Widhölzl po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W 2020 roku został trenerem reprezentacji Austrii.

Sukcesy podopiecznych Widhölzla w Austrii od 2020 roku (chronologicznie)

Medal Zawodnik Zawody Rok
Stefan Kraft Mistrzostwa świata 2021
 Austria Mistrzostwa świata 2021
Manuel Fettner Igrzyska olimpijskie 2022
 Austria Igrzyska Olimpijskie 2022
Stefan Kraft Raw Air 2022
Stefan Kraft Mistrzostwa świata w lotach 2022

Przypisy

  1. 17 marca 2005 roku Widhölzl oddał skok na odległość 234,5 metra, lecz zakończył go upadkiem.
  2. a b c 200m0405. skisprungschanzen.com. [dostęp 2018-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-15)].
  3. Skok Roku 2003 - Ljoekelsoey zwycięzcą! - www.skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [online], skokinarciarskie.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
  4. a b Skład zespołu: Reinhard Schwarzenberger, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher i Andreas Widhölzl
  5. Skład zespołu: Stefan Horngacher, Andreas Widhölzl, Wolfgang Loitzl i Martin Höllwarth
  6. Skład zespołu: Andreas Widhölzl, Andreas Kofler, Martin Koch i Thomas Morgenstern
  7. Skład zespołu: Andreas Widhölzl, Christian Moser, Reinhard Schwarzenberger i Andreas Goldberger
  8. Skład zespołu: Stefan Horngacher, Martin Höllwarth, Andreas Widhölzl i Andreas Goldberger
  9. Skład zespołu: Martin Höllwarth, Andreas Kofler, Andreas Widhölzl i Florian Liegl
  10. a b Skład drużyny: Wolfgang Loitzl, Andreas Widhölzl, Thomas Morgenstern i Martin Höllwarth
  11. Skład zespołu: Andreas Widhölzl, Andreas Goldberger, Wolfgang Loitzl i Thomas Morgenstern
  12. Skład zespołu: Martin Koch, Thomas Morgenstern, Andreas Kofler i Andreas Widhölzl
  13. Skład zespołu: Gerhard Schallert, Ingemar Mayr, T. Kuglitsch i Andreas Widhölzl
  14. Skład zespołu: Andreas Widhölzl, Reinhard Schwarzenberger, Richard Foldl i Andreas Beck
  15. a b c d e WIDHOELZL Andreas - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-24]. (ang.).
  16. a b c d e Adam Kwieciński: WIDHOELZL Andreas. [dostęp 2023-12-24].
  17. 4 HILLS TOURNAMENT 1995/1996 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  18. 1997 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  19. 1998 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-05)]. (jap.).
  20. 1999 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-20)]. (jap.).
  21. 2000 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)]. (ang.).
  22. 2001 Scandinavia Nordic Tournament. skijump-db.net. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-30)]. (ang.).
  23. WIDHOELZL Andreas - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-24]. (ang.).
  24. FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
  25. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2007. fis-ski.com, 2007-09-16. [dostęp 2023-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  26. Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 1705. [dostęp 2014-02-10]. (niem.).
  27. a b Aufstellung aller seit ca. 1954 verliehenen staatlichen Auszeichnungen im Bereich des Sports (staatliche Auszeichnungen bis 2013). sportministerium.at. s. 69. [dostęp 2014-02-11]. (niem.).
  28. Aufstellung aller durch den Bundespräsidenten verliehenen Ehrenzeichen für Verdienste um die Republik Österreich ab 1952. parlament.gv.at. s. 1213. [dostęp 2014-02-10]. (niem.).

Linki zewnętrzne

  • Andreas Widhölzl w bazie Olympedia.org (ang.)
  • Andreas Widhölzl w bazie Skijumping.pl
  • Andreas Widhölzl. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)]. w bazie Sport-Reference.com (ang.)

Bibliografia

  • WIDHOELZL Andreas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-08-30]. (ang.).
  • Adam Kwieciński: WIDHOELZL Andreas 1976.10.14 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-08-30].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się