| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Opat benedyktynów w Tyńcu | |
| Okres sprawowania |
1985-1993 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
30 listopada 1959 |
| Prezbiterat |
19 czerwca 1943 |
Augustyn Jankowski (ur. 14 września 1916 w m. Złotoust na Uralu, zm. 6 listopada 2005 w Krakowie), właściwie Bogdan Jankowski – benedyktyn, opat tyniecki, biblista, redaktor naukowy Biblii Tysiąclecia, członek Papieskiej Komisji Biblijnej Kongregacji Nauki Wiary, doktor honoris causa PAT.
Bogdan Jankowski urodził się w Rosji, w rodzinie inżyniera. Na mocy traktatu ryskiego z 1921 przyjechał do Polski. Studiował filozofię i filologię klasyczną na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego (1934-1939), następnie przez cztery lata przygotowywał się do kapłaństwa w warszawskim seminarium duchownym. 19 czerwca 1943 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Antoniego Szlagowskiego, po czym przez dwa lata pracował jako wikariusz w Kołbieli. Następnie studiował teologię na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego (1945-1946) i w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie (1946-1948). Po powrocie do Polski pełnił funkcję prefekta studiów w Seminarium Duchownym w Warszawie.
W roku 1956, po 12 latach pracy kapłańskiej w Archidiecezji warszawskiej, został benedyktynem i zamieszkał w opactwie tynieckim, zmienił wtedy imię na Augustyn. 30 listopada 1959 złożył tam śluby wieczyste. W latach 1985-1993 pełnił funkcję opata tynieckiego.
Należał do grona polskich biblistów. Już w 1959 wydał obszerny komentarz naukowy do Apokalipsy św. Jana, swojej ulubionej księgi biblijnej. W tym samym roku rozpoczął pracę nad polskim przekładem Pisma Świętego z języków oryginalnych, którą zakończył w 1965. Był współautorem tłumaczenia Listu do Efezjan, Listu do Filipian, Listu do Kolosan, Listu do Filemona i Apokalipsy św. Jana zawartych w wydanej pod jego redakcją naukową Biblii Tysiąclecia. Przełożył też Apokalipsę św. Jana zamieszczoną w Biblii poznańskiej.
Był profesorem zwyczajnym teologii, licencjatem nauk biblijnych (w specjalności: teologia biblijna Nowego Testamentu) i magistrem filozofii. Wykładał na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (od 1963). W latach 1978-1989 był członkiem Papieskiej Komisji Biblijnej. W 1996 został doktorem honoris causa Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.
Napisał 30 własnych książek, był współautorem kolejnych 10. Opublikował też ponad 100 artykułów w pismach teologicznych i dziełach zbiorowych. Od 1972 redagował serię biblijną „Attende lectioni”. Był wieloletnim kierownikiem duchowym prof. Anny Świderkówny.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
