Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Bitum, bitumin, bitumen – terminy często używane zamiennie:
bitum – mieszanina substancji organicznych stałych lub ciekłych o dużej lepkości, zwykle czarna lub brunatnoczarna, zawierająca bituminy naturalne lub sztuczne; bitumy są stosowane w drogownictwie, budownictwie, górnictwie itp. jako środki spajające, izolacyjne, uszczelniające itp.
bitumin, bitumen – składnik substancji organicznej występującej w skałach, będący mieszaniną różnych węglowodorów oraz związków organicznych o dużej łącznej zawartości wodoru, zawierających również siarkę, tlen lub azot.
Bitumin, rozpuszczalny w disiarczku węgla CS2 i wielu rozpuszczalnikach organicznych, jest przeciwstawiany nierozpuszczalnemu kerogenowi (z którego w ogromnej większości przypadków powstaje).
Bituminy tworzą nagromadzenia w skałach porowatych lub szczelinowych głównie w piaskach i piaskowcach. Stanowią składnik skał bitumicznych, a także węgli kopalnych zwłaszcza węgla brunatnego i torfu, występują też w próchnicy.
Bituminami nazywa się też (potocznie) różne mieszaniny substancji organicznych ze znaczną przewagą węglowodorów: