System liczbowy cyrylicyaddytywny system liczbowy języka cerkiewnosłowiańskiego składający się z 27 liter, którym przypisywano określoną wartość liczbową (1…9, 10…90 i 100…900), używając w tym celu znaku tytło. Od reformy alfabetu za czasów Piotra I Wielkiego w latach 1708-1711 nieużywany. Liczby zapisywano poczynając od (litery) największej do najmniejszej; wyjątkiem były liczby 11…19, w których pisano zgodnie z wymową „cyfry“ 1…9 przed „dziesiątką“. Np.: р҃г҃і҃ („sъto tri na desęti“, czyli sto trzy na ście (dziesięć)).

W celu zapisania liczb od 1000 wzwyż stawiano przed literami znak tysiącznika (҂), mnożąc w ten sposób wartość znaku przez 1000.
Np.: ҂а҃ = 1 000, ҂к҃ = 20 000 albo nawet ҂ц҂ч҂ѳ҃цчѳ = 999 999.
Ponadto istniała możliwość zapisu jeszcze większych liczb, opisując je różnie skonstruowanymi kręgami[1] (zob. rys. poniżej).

Wartość Znak
1 А
2 В
3 Г
4 Д
5 Е
6 Ѕ
7 З
8 И
9 Ѳ
Wartość Znak
10 І
20 К
30 Л
40 М
50 Н
60 Ѯ
70 О
80 П
90 Ч lub Ҁ
Wartość Znak
100 Р
200 С
300 Т
400 У lub Ѵ
500 Ф
600 Х
700 Ѱ
800 Ѡ
900 Ц lub Ѧ

Zobacz też

Przypisy

  1. Vjačeslav Nikolaevič Ščepkin, Russkaja paleografija, Moskva 31999 (11918), S. 165.



Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się