Dana International
‏דנה אינטרנשיונל‎
Ilustracja
Dana International (2016)
Imię i nazwisko

Szaron Kohen

Pseudonim

Dana International

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1969
Tel Awiw

Gatunki

dance, pop, trance, etno

Zawód

piosenkarka, kompozytorka

Aktywność

od 1992

Wydawnictwo

Hed Arzi Music

Współpracownicy
Ofer Nisim
Strona internetowa

Dana International (hebr. דנה אינטרנשיונל), właśc. Szaron Kohen (hebr. שרון כהן; ur. 2 lutego 1969 w Tel Awiwie) – izraelska piosenkarka i kompozytorka.

Zwyciężczyni 43. Konkursu Piosenki Eurowizji (1998), dwukrotna reprezentantka Izraela w konkursie (1998 i 2011).

Życiorys

Urodziła się jako Jaron Kohen, drugie z trzech dzieci jemeńskich Żydów[1]. W dzieciństwie uczęszczała do szkoły muzycznej w Tel Awiwie. W wieku 11 lat zobaczyła występ legendarnej izraelskiej piosenkarki Ofry Hazy podczas 28. Konkursu Piosenki Eurowizji, co pobudziło w niej chęć bycia piosenkarką. Mając 13 lat, odkryła, że jest transseksualistką, a w 1993 poddała się operacji korekty płci w Londynie i oficjalnie zmieniła imię Jaron na Szaron[2].

W wieku 16 lat zarabiała na życie, występując w klubach nocnych jako drag queen. Podczas jednego z występów w 1988 poznała izraelskiego DJ-a Ofera Nisima, który zaproponował jej występ w swoim show. Zadebiutowała występem pod pseudonimem Saida Sultana w programie scenicznym Le La Lu. Z czasem zmieniła pseudonim na Dana International. W 1993, po przejściu operacji korekty płci wydała debiutancki album studyjny pt. Danna International, który ukazał się m.in. w Grecji i Egipcie[3]. W 1994 wydała album pt. Umpatampa[4], który osiągnął status platynowej płyty w kraju, a także została okrzyknięta „artystką roku” w Izraelu[5].

Dana International podczas występu na ceremonii Miss Israel 1998

W 1995 z piosenką „Layla Tov, Europa” zajęła drugie miejsce w programie Kdam, wyłaniającym reprezentanta Izraela w 40. Konkursie Piosenki Eurowizji[6][7]. W 1997 wydała album pt. Maganuna[6], za którego sprzedaż otrzymała status złotej płyty[5], a także podjęła współpracę z Eranem Zurem, czego efektem był wspólnie nagrany utwór „Shir Kdam-Shnati (Sex Acher)” z jego płyty pt. Ata Havera Sheli[8].

W 1998 została wybrana wewnętrznie przez krajową stację publiczną na reprezentantkę Izraela z piosenką „Diva” podczas 43. Konkursu Piosenki Eurowizji w Birmingham[9]. Wybór telewizji został skrytykowany przez środowiska ortodoksyjnych Żydów i konserwatystów, które nie zgadzały się na wysłanie transseksualistki na konkurs. W maju zajęła pierwsze miejsce w finale Eurowizji po zdobyciu 172 punktów, w tym maksymalnych not 12 punktów z trzech krajów[10]. Podczas występu wystąpiła w sukni projektu Galit Levy, a nagrodę odebrała w kreacji Jean-Paul Gaultiera[11][12][13][14], wartej 250 tys. dolarów[15].

W 1999 występem z piosenką Steviego Wondera „Free” uświetniła finał 44. Konkursu Piosenki Eurowizji w Jerozolimie, a także wręczyła statuetkę laureatce konkursu, Charlotte Nilsson – w trakcie przekazywania nagrody zasymulowała upadek, czym wywołała krajowy skandal[16]. Również w 1999 wydała album pt. Free, na której znalazł się m.in. przebój „Diva”[17]. W 2000 płyta ukazała się na japońskim rynku muzycznym (jako ディーヴァ)[18]. Kilka miesięcy później wydała płytę pt. Joter we joter (More and More)[19]. Również w 2000 premierę miał film dokumentarny pt. Lady D, opisujący życie Dany International[20][21].

W 2002 wydała swój ósmy album pt. HaHalom HaEfshari[22][6]. W 2003 udostępniła w sklepach składankę ośmiu płyt zawierających wszystkie single z The Possible Dream i premierową, utrzymaną w stylu house wersję przeboju „Cinque Milla” – „A.lo.ra.lo.la”. Również w 2003 została zaproszona do udziału w projekcie braci Gibb „Gotta Get a Message to You”, na którym wykonała cover utworu Barbry StreisandWoman in Love[23]. W 2005 wystąpiła w Kopenhadze podczas koncertu Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, w którego trakcie wykonała piosenkę Baccary „Parlez-vous Francais?”, a jej utwór „Diva” zajął 13. miejsce w plebiscycie na najlepszą piosenkę w historii Eurowizji[24].

Dana International podczas pobytu w Polsce, 2007

W marcu 2007 wydała singiel „HaKol LeTova”, którym zapowiadała swój kolejny album[6]. Drugim singlem z płyty została piosenka „Love Boy”, która stała się najczęściej granym utworem dekady w izraelskich rozgłośniach radiowych[25][26]. Po premierze albumu pt. Hakol ze letova promowała go singlami: „At Muchana”, „Seret Hodi” (nagrany w duecie z Idanem Yanivm) i „Yom Huledet”[27][6]. W 2008 była jurorką w siódmej edycji programu Kochaw nolad, izraelskiej wersji formatu Idol[28], a także napisała i skomponowała piosenkę „Ke’ilu kan”, z którą Boaz Mauda wygrał krajowe eliminacje eurowizyjne Kdam 2008[29], dzięki czemu została reprezentantką Izraela w 53. Konkursie Piosenki Eurowizji w Belgradzie[30] – w finale konkursu zajęła dziewiąte miejsce[31].

W lutym 2011 z piosenką „Ding Dong” została ogłoszona jedną z finalistek programu Kdam 2011, wyłaniającego reprezentantka Izraela w 56. Konkursie Piosenki Eurowizji w Düsseldorfie[32][33][34]. 8 marca wygrała w finale eliminacji[35][36][37][38]. Przed występem na Eurowizji zorganizowała konkurs na jej sceniczną kreację wyłonioną spośród ośmiu projektów Jean-Paul Gaultiera[39][40][41][42]. 12 maja wystąpiła w drugim półfinale konkursu[43] i zajęła 15. miejsce, nie zdobywając awansu do finału[44], stając się tym samym pierwszą zwyciężczynią Eurowizji w historii, która zakończyła udział w konkursie na etapie półfinałowym[45].

W 2013, po dwóch latach przerwy, wydała dwa premierowe single: „Ma La'asot” i „Loca”[46]. 31 marca 2015 wystąpiła gościnnie podczas specjalnego koncertu jubileuszowego Eurovision Song Contest’s Greatest Hits organizowanego w Londynie. W trakcie widowiska zaprezentowała utwór „Diva” oraz „Waterloo” wraz z pozostałymi uczestnikami koncertu[47]. 15 grudnia 2019 wystąpiła z utworem „Diva” podczas eurowizyjnego koncertu Het Grote Songfestivalfeest w Rotterdamie.

Proces o wizerunek

Na początku kwietnia 2001 wygrała sprawę sądową skierowaną przeciwko sieci komórkowej Bezeq, która bezprawnie wykorzystała jej wizerunek w kampanii reklamowej[48][49]. W 2003 sąd przyznał piosenkarce wyłączne prawa autorskie do jej eurowizyjnego wizerunku[50].

Dyskografia

Rok Album Gatunek Sprzedaż Certyfikat IFPI
1993 Danna International
  • Pierwszy studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
pop 20 000 Złoto[51]
1994 Umpatampa
  • Drugi studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
pop 50 000 Platyna[51]
1996 Maganuna
  • Trzeci studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
pop, trance, dance 30 000 Złoto[51]
1998 Diva Ha-osef
  • Czwarty studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
dance, pop 600 000 5x platyna[51]
1998 The Album
  • Piąty studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Europa
pop, dance 400 000 3x platyna[51]
1999 Free pop, dance 300 000 2x platyna[51]
2001 More & More
  • Siódmy studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
pop 35 000 Złoto[51]
2002 The Possible Dream
  • Ósmy studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
pop, dance 50 000 Platyna[51]
2007 All Is for Good
  • Dziewiąty studyjny album
  • Format: CD
  • Wydany: Izrael
pop, dance 100 000 3x platyna[51]

Przypisy

  1. Dana International – A Star Online. [dostęp 2017-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-27)]. (pol.).
  2. Her true story. Dana International. [dostęp 2009-09-18]. (ang.).
  3. Thomas Peele: Queer popular culture: literature, media, film, and television. [dostęp 2013-01-19].
  4. John Shepherd: Continuum encyclopedia of popular music of the world. 2005. [dostęp 2013-01-19].
  5. a b DANA INTERNATIONAL. [dostęp 2013-01-19].
  6. a b c d e Glen Webb: Return of the Diva for Israel. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-04-22. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  7. Lee Walzer: Between Sodom and Eden: a gay journey through today's changing Israel. 2000-04-15. [dostęp 2013-01-19].
  8. Richard Middleton: Voicing the popular: on the subjects of popular music. [dostęp 2013-01-19].
  9. About Dana International. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  10. Eurovision Song Contest 1998. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  11. Glen Webb: Diva Dana reveals the Gaultier dress. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-05-07. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  12. John Lucas: Viva la Diva!. 2011-02-08. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  13. Fun Trivia: E : Eurovision Song Contest. [dostęp 2013-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-28)].
  14. Itamar Barak: Israel: Dana International meets Gaultier. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2001-04-26. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
  15. Sietse Bakker: Congratulations: Dana in Jean Paul Gaultier dress. esctoday.com, 2005-10-17. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
  16. Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  17. Free by Dana International. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  18. Dana International – Free. [w:] Discogs [on-line]. discogs.com. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  19. Discography. danainternational1.com. [dostęp 2013-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-12)]. (ang.).
  20. Dana International – Lady D – A Documentary Film – Part 1 2001. youtube.com. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  21. Dana International – Lady D – A Documentary Film – Part 2 2001. youtube.com. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  22. Itamar Barak: 8th album for Dana International soon. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2002-11-28. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  23. Dana International's Woman in Love cover of Barbra Streisand's Woman in Love. [w:] Who Sampled [on-line]. whosampled.com. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  24. Congratulations. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  25. Itamar Barak: Watch Dana International's new video. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2007-08-01. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  26. Itamar Barak: Dana International conquers Israeli radio again. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2007-06-26. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  27. Itamar Barak: Listen to Dana International's new song. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2007-03-27. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  28. Nathan Burstein: Gender Bender: Israel’s Next ‘Idol’ Judge. [w:] Forward [on-line]. forward.com, 2009-04-08. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  29. Sietse Bakker: Dana International writes for 2008 Israeli singer. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2008-01-23. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  30. Sietse Bakker: Boaz Mauda sings Ke'ilo Kan. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2008-02-26. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  31. Eurovision Song Contest 2008 Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  32. Jarmo Siim: Confirmed: Dana International makes Eurovision comeback. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-02-08. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  33. Karol Nowakowski: Drugi raz Dany?. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-01-26. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).
  34. Karol Nowakowski: Kdam powrotów. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-02-23. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).
  35. Gustav Dahlander: Tonight: Eurovision national final in Israel. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-03-08. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  36. Gustav Dahlander: Israel has decided – Dana International to Eurovision!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-03-08. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  37. Colin Robertson: Dana on Euro trail. [w:] The Sun [on-line]. thesun.co.uk, 2011-03-10. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  38. Karol Pawelec: Ding Dong, czyli wielki powrót izraelskiej Divy?. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-03-09. [dostęp 2013-01-19]. (pol.).
  39. Karol Nowakowski: Wybieramy sukienkę dla Dany. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-03-28. [dostęp 2013-10-12]. (pol.).
  40. ESC 2011 – Dana International meeting Jean Paul Gaultier. [dostęp 2013-01-19].
  41. Karol Nowakowski: Dana zaprezentowała sukienkę. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-05-03. [dostęp 2013-10-12]. (pol.).
  42. Glen Webb: Diva Dana reveals the Gaultier dress. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-05-07. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  43. Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-01-19]. (ang.).
  44. Eurovision Song Contest 2011 Results. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-10-12]. (ang.).
  45. Dariusz Sułek: Azerbejdżan triumfuje!!!. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2011-05-15. [dostęp 2013-10-12]. (pol.).
  46. Sanjay (Sergio) Jiandani: Israel: Dana International goes Loca for Tel Aviv's 2013 Gay Pride. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2011-05-31. [dostęp 2013-10-11]. (ang.).
  47. Eurovision's Greatest Hits – full line-up revealed!. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2015-02-06. [dostęp 2015-04-05]. (ang.).
  48. Dana International sues Bezeq Int'l over ad campaign. home.online.no, 2001-04-06. [dostęp 2015-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-07)]. (ang.).
  49. Assaf Bergerfreund: Dana International wins right to file suit. haaretz.com, 2001-10-08. [dostęp 2015-01-22]. (ang.).
  50. Itamar Barak: Israeli court confirmed Dana's trade mark. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2003-01-13. [dostęp 2015-01-22]. (ang.).
  51. a b c d e f g h i Dana's Bio. [dostęp 2013-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-15)].

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona internetowa Dany International
  • Oficjalny YouTube

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się