Indeks konkurencyjności 2006-2007. Każdy kolor reprezentuje kwartyl ocenianych państw. Zielony oznacza wyższy indeks, czerwony niższy. Szare państwa nie są oceniane w raporcie.
Globalny raport konkurencyjności (ang. Global Competitiveness Report) – rezultat corocznego badania porównawczego warunków rozwoju gospodarczego przeprowadzanego przez Światowe Forum Ekonomiczne. Określa on zdolności poszczególnych państw do zapewnienia długookresowego wzrostu gospodarczego.
Opis
Raport został po raz pierwszy opublikowany w 1997 roku i jest systematycznie poszerzany o nowe państwa (obecnie obejmuje 144).
Początkowo raport zawierał 1 ranking opracowany pod kierownictwem Jeffreya Sachsa - Indeks Konkurencyjności (ang. Competitiveness Index) mający wskazywać podstawy średnio- i długoterminowego szybkiego rozwoju gospodarczego. W 2000 roku zmieniono jego nazwę na Indeks Wzrostu Konkurencyjności (ang. Growth Competitiveness Index) dla odróżnienia od bieżącego indeksu mikroekonomicznej konkurencyjności pod różnymi nazwami w różnych raportach. Od 2004 zastępowane są przez Globalny Indeks Konkurencyjności (ang. Global Competitivenss Index) opracowany we współpracy z Xavierem Sala-i-Martinem, profesorem ekonomii w Columbia University. Oparty jest także na pracach Michaela Portera. Obliczany jest na podstawie 90 czynników. 2/3 z nich pochodzi z sondażu tysięcy dyrektorów z prawie wszystkich badanych krajów.
Filary konkurencyjności
Pomiar konkurencyjności oparty jest na 12 filarach (wcześniej 9 filarach):
Zaawansowanie środowiska biznesowego (Business sophistication)
Innowacyjność (Innovation)
Filary są ze sobą powiązane i wzajemnie się wzmacniają.
Etapy rozwoju gospodarki
Aby obliczyć indeks konkurencyjności wzrostu filarom nadaje się odpowiednią wagę, zależnie od tego, na jakim etapie rozwoju znajduje się określone państwo:
Rozwój sterowany przez czynniki wytwórcze
Gospodarka kraju oparta jest na niewykwalifikowanej sile roboczej i zasobach naturalnych, przedsiębiorstwa konkurują niskimi cenami. Utrzymanie konkurencyjności jest zależne od dobrze funkcjonujących instytucji prywatnych i publicznych, odpowiedniej infrastruktury, stabilnej struktury makroekonomicznej, zdrowej i piśmiennej siły roboczej.
Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita poniżej 2000 USD.
Na tym etapie państwa dążą do poprawienia efektywności produkcji i polepszenia jakości produktów. Konkurencyjność zależy od wyższego wykształcenia i szkolenia pracowników, efektywnego rynku dóbr, dobrze działającego rynku pracy, rozwiniętego rynku finansowego, dużego rynku krajowego lub zagranicznego i umiejętności wykorzystania istniejących technologii.
Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita pomiędzy 3000 a 9000 USD
Rozwój sterowany przez innowacje
Na tym etapie państwa są w stanie utrzymać wyższe płace i powiązany z nimi standard życia, jeśli mogą konkurować nowymi i wyróżniającymi się produktami. Firmy konkurują między sobą innowacyjnością i stosowaniem wyrafinowanych procesów produkcji.
Przyjmuje się, że do tej grupy należą państwa o PKB per capita powyżej 17000 USD
Co sprzyja rozwojowi gospodarczemu, LeszekL.Zienkowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, 2005, ISBN 83-7383-149-5, OCLC 749850270.brak strony (książka)
Linki zewnętrzne
The Global Competitiveness Report 2016-2017
Witaj
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
