Człowiek z toporem w głowie – hieroglif oznaczający „wroga” lub „śmierć”. Płaskorzeźba ze świątyni w Luksorze
Chiński ideogram cóng przedstawiający dwie uproszczone sylwetki ludzkie koło siebie; oznacza „podążać”, „iść za”. Wersja w piśmie wielkopieczęciowym; postać współczesna

Ideogram (łac. idea – "prawzór" < gr. ἰδέα idéa – "kształt, wyobrażenie"; gr. γράμμα grámma – "litera, pismo")[1] – umowny znak graficzny, wyrażający określone pojęcie bez użycia liter. Ideogramami posługuje się współcześnie pismo chińskie, pismo japońskie i dawne pismo w Korei Południowej, a w starożytności także hieroglify egipskie i pismo klinowe[2]. Nie informuje on o wymowie, stąd np. ten sam znak chiński może być w różnych dialektach języka chińskiego wymawiany odmiennie, zachowując swoje znaczenie.

Ideogramy wywodzą się z piktogramów: najprostsze ideogramy to obrazy istot lub przedmiotów (ideogram oznaczał konkretną rzecz wyobrażoną) lub obrazki przedstawiające jakąś czynność np. picia. Z czasem ulegały uproszczeniu, przedstawiając czynności itp. w sposób symboliczny (np. para naszkicowanych nóg oznaczała „chodzić”)[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Władysław Kopaliński: ideograficzne pismo. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2013-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-03)].
  2. a b Kazimierz Polański, Ideogram, [w:] Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 243, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się