Каьатш миI
Obszar

Azerbejdżan

Liczba mówiących

ok. 1–2 tys.

Pismo/alfabet

brak piśmiennictwa

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 4 poważnie zagrożony↗
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3 kjj
IETF kjj
Glottolog khin1240
Ethnologue kjj
WALS khi
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język chinalugijski (nazwa własna Каьатш миI) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez Chinalugów w północnym Azerbejdżanie. Według danych szacunkowych z 2007 r. posługuje się nim 1–2 tys. osób[1].

Nazwa języka i grupy etnicznej wywodzi się od nazwy wsi Xınalıq[2].

Jest silnie odrębny od pozostałych przedstawicieli swojej rodziny[1]. Stanowisko języka chinalugijskiego w obrębie języków kaukaskich jest sporne. Według niektórych opracowań język ten należy do zespołu samurskiego, podgrupy dagestańskiej w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Niektórzy jednak językoznawcy uważają, iż język ten jest na tyle różny od pozostałych języków zespołu samurskiego, iż można go z niej wydzielić. Przy tej klasyfikacji język ten opisywany jest jako izolowany w grupie języków dagestańskich.

Język ten nie wykształcił piśmiennictwa[3]. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W charakterze języka literackiego używany jest natomiast język azerski[3]. Azerski stanowi język edukacji i środek komunikacji ponadlokalnej[1]. Chinalugijski uchodzi za zagrożony wymarciem[1]. Niemniej zaobserwowano, że we wsi Xınalıq pozostaje preferowanym środkiem komunikacji w obrębie społeczności. Mieszkańcy miejscowości mają pozytywny stosunek do swojego języka[4].

Alfabet

A a B b C c Ç ç Ĉ ĉ Ċ ċ D d E e Ə ə F f
G g Ğ ğ Ĝ ĝ H h Ĥ ĥ Ḣ ḣ X x X̂ x̂ I ı İ i
J j K k K̂ k̂ K̇ k̇ Q q Q̂ q̂ Q̇ q̇ L l M m N n
O o Ö ö P p P̂ p̂ Ṗ ṗ R r S s Ŝ ŝ Ş ş T t
T̂ t̂ Ṫ ṫ U u Ü ü V v Y y Z z Ẑ ẑ Ż ż

Przypisy

  1. a b c d Salminen 2007 ↓, s. 254.
  2. The Khinalugs. The Red Book of the Peoples of the Russian Empire. [dostęp 2023-09-25]. (ang.).
  3. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Khinalugh, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  4. Clifton 2009 ↓, s. 41.

Bibliografia

  • Tapani Salminen, Europe and North Asia, [w:] Christopher Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
  • John M. Clifton, The future of the Shahdagh languages, „International Journal of the Sociology of Language”, 2009 (198), 2009, s. 33–45, DOI: 10.1515/IJSL.2009.025, ISSN 1613-3668, OCLC 4957788891 [dostęp 2023-09-24] (ang.).

Linki zewnętrzne


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się