Język st’át’imcets (wymawiaj: /'sʼɛʼemxəʧ/; ang. Lillooet) – język z rodziny salisz używany przed kolonizacją na terenach Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie przez Indian z plemienia St'at'imc. Obecnie jako ojczystym posługuje się nim jedynie 200 osób. Istnieją dwa dialekty: dolny (St’aá’imcets) i górny (Lil'wat7úlmec).

Alfabet

Fonem Ortografia Fonem Ortografia
Samogłoski
/e/ i /ɛ/ ii
/o/ u /ɔ/ o
/ə/ e /ʌ/ v
/ɛ/ a /a/ ao
Spółgłoski
/p/ p /m/ m
// /mʼ/
/t/ t /n/ n
/ʼ/ t’ /nʼ/
/ʧ/ ts /ɬ/ lh
/ʧˠ/ ts̲ /z/ z
/ʦʼ/ ts̓ /zʼ/
/k/ k /ɣ/ r
/kʷ/ kw /ɣʷ/ w
// /ɣʼ/
/ʷ/ k̓w /ɣʼʷ/
/q/ q /ʕ/ g
/qʷ/ qw /ʕʷ/ gw
/ʼ/ /ʕʼ/
/ʼʷ/ q̓w /ʕʼʷ/ g̓w
/ʔ/ 7 /h/ h
/ʃ/ s /j/ y
/ʃˠ/ /jʼ/
/x/ c /l/ l
/xʷ/ cw /lˠ/
/χ/ x /lʼ/ l’
/χʷ/ xw /lˠʼ/ ḻ’

Struktura

Cechami charakterystycznymi tego języka są:

  • Gramatyczna reduplikacja i tryplikacja, na początku, na końcu lub wewnątrz wyrazu
  • fonemiczna welaryzacja
  • harmonia faryngalna – w danym wyrazie mogą wystąpić tylko spółgłoski welaryzowane albo tylko spółgłoski bez welaryzacji.

Reduplikacja może być użyta do wyrażenia:

  • liczby mnogiej: sráp 'drzewo' → srepráp 'drzewa'
  • kontynuacji czynności: stálhlec 'stać' → státalhlec 'wciąż stać'
  • zdrobnienia: sqáxa7 'pies' → sqéqxa7 'szczeniak'
  • intensywności: lhésp 'zasypać' → lhéslhsep 'całkiem zasypać'

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się