| Obszar |
Niemcy, Austria, Szwajcaria i inne | ||
|---|---|---|---|
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Niemcy, Austria, Liechtenstein, Szwajcaria, Luksemburg oraz Belgia, Dania, Włochy, jeden z urzędowych w Unii Europejskiej | ||
| Organ regulujący | ? | ||
| Kody języka | |||
| Glottolog | high1289 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język wysokoniemiecki (niem. hochdeutsche Sprache, neuhochdeutsche Sprache, Hochdeutsch, Neuhochdeutsch) – standardowy język niemiecki (Standardsprache, Hochsprache).
W węższym znaczeniu termin Hochdeutsch odnosi się do samego standardu literackiego, do niemieckiego języka standardowego[1].[2] (język ten opisany jest w haśle język niemiecki). W szerszym znaczeniu jest to zespół dialektów, przeciwstawny dialektom dolnoniemieckim (Niederdeutsch), które obecnie są uznawane za odrębny język. Zespół ten jest bardzo zróżnicowany regionalnie i niektóre dialekty – takie jak dialekt używany w niemieckojęzycznej części Szwajcarii (schweizerdeutsch lub schwyzertüütsch, po polsku zwany też językiem alemańskim) – są czasem klasyfikowane jako osobne języki.
Częściej niż o języku wysokoniemieckim mówi się o dialektach wysokoniemieckich..
Dialekty wysokoniemieckie dzielą się na dwa duże zespoły dialektalne:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.