.jpg) Joseph Roth w 1926 roku | |
| Imię i nazwisko |
Moses Joseph Roth |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 września 1894 |
| Data i miejsce śmierci |
27 maja 1939 |
| |
| Strona internetowa | |
Joseph Roth, właśc. Moses Joseph Roth (ur. 2 września 1894 w Brodach, zm. 27 maja 1939 w Paryżu) – austriacki pisarz i dziennikarz żydowskiego pochodzenia.
Kształcił się w C. K. Gimnazjum im. Rudolfa w Brodach, w którym w 1913 roku zdał egzamin dojrzałości[1]. Studiował filozofię i germanistykę we Lwowie i Wiedniu. Uczestniczył jako ochotnik w I wojnie światowej. Roth pracował głównie dla wiedeńskich i berlińskich gazet. W latach dwudziestych był najlepiej opłacanym dziennikarzem w Berlinie. Z początku zafascynowany był komunizmem, szybko zmienił poglądy polityczne, jeżdżąc do Rosji jako dziennikarz. Roth był monarchistą i wielkim zwolennikiem Cesarstwa Habsburgów. Znał język polski, a przyjaźń łączyła go z polskim pisarzem Józefem Wittlinem, z którym studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1924 roku ze Lwowa pisał o pogromie dokonanym na Żydach przez Polaków[2].
W 1922 roku poślubił Friederike Reichler, która wkrótce zapadła na schizofrenię. To doprowadziło Rotha do alkoholizmu i tarapatów finansowych. Żona pisarza leczyła się kilka lat w sanatorium. Zginęła później z rąk nazistów.
W latach 1936–1938 Roth związany był z niemiecką pisarką Irmgard Keun. Odbyli liczne podróże, m.in. do Paryża, Wilna, Warszawy, Wiednia, Salzburga, Brukseli i Amsterdamu.
Zmarł w maju 1939 roku na zapalenie płuc, którego przebieg eskalował w związku z nadużywaniem alkoholu[3]. Został pochowany w Paryżu (Cimetière parisien de Thiais).
Joseph Roth jest autorem trzynastu powieści, ośmiu tomów opowiadań, esejów i artykułów prasowych. W konwencji realizmu psychologicznego (kontynuacja francuskich i rosyjskich prozaików dziewiętnastowiecznych) ironicznie, ale i z melancholią, przedstawiał znane sobie z czasów dzieciństwa środowisko żydowskie wschodniej Galicji na historycznym tle schyłku i upadku monarchii austro-węgierskiej. Krytycy dostrzegają w jego twórczości mitologizację Habsburgów.
Dzieła (wybór):
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
