Kanon katolicki, prawosławny, etiopski i syryjski
Kanon prawosławny (słowiański i grecki), etiopski i syryjski
Kanon prawosławny (gruziński)
Księga Ezechiela (Ez, hebr. יחזקאל Jichezkel) – trzecia z ksiąg proroków większych Starego Testamentu autorstwa Ezechiela, napisana w latach 593-571 p.n.e., ostatecznie zredagowana przed powrotem z niewoli babilońskiej.
Kompozycja Księgi
- Wprowadzenie – powołanie Ezechiela na proroka (1–3)
- Wyrocznie o Judzie i Jerozolimie oraz o zburzeniu Jerozolimy (obrazy grzechów Jerozolimy i zapowiedź bezlitosnej kary) (4–24)
- Wyrocznie o narodach obcych: Ammonitach, Moabitach, Edomitach, Filistynach, Tyrze, Sydonie i Egipcie (25–32)
- Obietnice eschatologiczne zapowiadające i opisujące odrodzenie Izraela (33–48)
- Wyrocznie o przyszłym zbawieniu (33–39)
- Nowe Prawo (wizja idealnej świętości i idealnego Izraela) (40)
Gatunki literackie Księgi
Dominują wyrocznie (groźby i obietnice). Dużo miejsca zajmują opowiadania o wizjach i różnorodnych czynnościach symbolicznych Ezechiela. Odrębną grupę stanowią pouczenia, które wyjaśniają lub rozwiązują różne zagadnienia religijne. Zachowało się też kilka alegorii: o orle i roślinach (17, 2–10), o lwicy i lwiątkach (19, 1–9), o mięsie gotującym się w kotle (24, 3–14), o krokodylu jako faraonie (29, 3–16), o dwóch nierządnicach (Oholi i Oholibie) (23, 1–49), o winorośli (15), o cedrze (31)[1].
Cztery wielkie wizje
- Wizja Rydwanu Jahwe (1,1–30) – Bóg opuszcza świątynię i przenosi się ze swym ludem do Babilonii na przedziwnym pojeździe o nadzwyczajnej zwrotności, poruszanym przez dziwne istoty o czterech obliczach (człowieka, lwa, wołu i orła), ponad którym unosi się postać podobna do ludzkiej, otoczona wielkim światłem (Bóg, chwała Jahwe)[2]. Zwolennicy paleoastronautyki dopatrują się w opisanym obiekcie wytworu cywilizacji pozaziemskiej[3][4].
- Wizja Grzechów Jerozolimy (8–11) – Izrael porzucił swoją religię, w świątyni postawiono wizerunek kananejskiej bogini Asztarty, przywódcy uprawiają kult zwierząt, ludzie kłaniają się słońcu.
- Wizja Wysuszonych Kości (37,1–10; 37,11–14) – Stojącego ze wzniesionymi ramionami proroka pośród doliny otaczają wysuszone kości zbliżające się do siebie, oblekające się ciałem i skórą oraz takie, w które wstąpił już duch – ożyły i stanęły na nogi (zapowiedź wskrzeszenia umarłych w dniu Sądu Ostatecznego).
- Wizja Nowej Jerozolimy (40) – Wizja Boga powracającego w chwale do nowej świątyni.
Wybrane komentarze
- Otto Richard Kraetzschmar (Göttingen 1900)
- James Smith (London 1931)
- G. A. Cooke (Edinburgh 1936, 1960)
- Georg Fohrer (Tübingen 1955)
- Walther Eichrodt (Göttingen 1966)
- Walther Zimmerli (Neukirchen, (1969))
Wybrane tłumaczenia na język polski
Przypisy
- ↑ J. S. Synowiec, Prorocy Izraela, ich pisma i nauka, Kraków 1999, s. 335.
- ↑ W. Tyloch, Dzieje ksiąg Starego Testamentu, Warszawa 1981, s. 193.
- ↑ Josef Blumrich: The Spaceships of Ezekiel. 1974. ISBN 0-553-08378-3.brak strony w książce
- ↑ Arthur W. Orton: The Four-Faced Visitors of Ezekiel. Analog Science Fact & Fiction, 1961, s. 99.
Bibliografia
- Janusz Frankowski, Prorok bezlitosnej kary (Księga Ezechiela), [w:] Wielki świat starotestamentalnych proroków, Warszawa: Wydaw. Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, 2001, s. 217–244.
- Wilfrid JW.J. Harrington Wilfrid JW.J., Klucz do Biblii, JózefJ. Marzęcki (tłum.), Roland deR. Vaux, Warszawa: Pax, 1995, ISBN 83-211-0277-8, OCLC 297832160 .brak strony (książka)
- Andrzej S. Jasiński OFM, Księga Proroka Ezechiela: Nowy Komentarz, 11 tomów, Opole: Wydawnictwo Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, 2016-2022.
- Przewodnik po Biblii, TadeuszT. Mieszkowski (tłum.), WaldemarW. Chrostowski (oprac.), E. ME.M. Blaiklock, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Vocatio”, 1996, ISBN 83-7146-010-4, OCLC 751120211 .brak strony (książka)
Linki zewnętrzne
- Księga Ezechiela w przekładzie Biblii Tysiąclecia
|
Zobacz w Wikiźródłach tekst
Księgi Ezechiela
|
|
Zobacz multimedia związane z tematem: Księga Ezechiela
|
