Mięsień rylcowo-językowy (łac.musculus styloglossus) – jeden z mięśni zewnętrznych języka[1].
Przyczep początkowy mięśnia rylcowo-językowego leży na doustnym końcu części rylcowej kości gnykowej, gdzie przyczepia się jego płąskie ścięgno. Włókna mięśniowe tworzące ten smukły mięsień wnikają w zrąb języka w jego części dolno-bocznej, po czym zmierzają ku wierzchołkowi, do którego sięgają[1].
Mięsień rylcowo-językowy skraca język, unosząc również jego wierzchołek[1].
Tak jak wszystkie mięśnie języka jest unerwiony przez nerw podjęzykowy[2] i powstaje z mioblastów pochodzących z miotomów potylicznych dostających się tam razem z nerwem XII[3].
↑Adam Bochenek: Anatomia Człowieka. T. V: Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów. Warszawa: Polski Zakład Wydawnictw Lekarskich, 2018, s. 239. ISBN 978-83-200-3258-1.
↑Adam Bochenek, Michał Reicher, Wiesław Łasiński, Stanisław Hiller, Stanisław Zawistowski: Anatomia Człowieka. T. II: Trzewa. Warszawa: Polski Zakład Wydawnictw Lekarskich, 2018, s. 27. ISBN 978-83-200-4501-7.
Bibliografia
Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2: Narządy wewnętrzne i układ krążenia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.
