Nerw krtaniowy górny (łac. nervus laryngeus superior) – ma swój początek w dolnej części zwoju dolnego nerwu błędnego. Biegnie w dół między boczną ścianą gardła a tętnicą szyjną wewnętrzną. Biegnie w dół i ku przodowi, na wysokości kości gnykowej dzieli się na gałąź wewnętrzną i zewnętrzną.
Gałąź wewnętrzna biegnie poprzez otwór w błonie tarczowo-gnykowej unerwiając czuciowo górną część krtani do szpary głośni.
Gałąź zewnętrzna unerwia głównie mięsień pierścienno-tarczowy i mięsień zwieracz dolny gardła, oddaje gałązki do błony śluzowej połowy fałdów głosowych, przedniej ściany krtani oraz gałązki do gruczołu tarczowego.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
