Piotr Rostworowski
Wojciech Jan Rostworowski
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 września 1910
Rybczewice

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1999
Albano

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Benedyktyni/Kameduli

Prezbiterat

18 lipca 1937

Piotr Rostworowski OSB / EC, właśc. Wojciech Jan Rostworowski herbu Nałęcz (ur. 12 września 1910 w Rybczewicach, zm. 30 kwietnia 1999 w Albano) – polski duchowny, początkowo benedyktyn, następnie kameduła, tłumacz Pieśni nad pieśniami w Biblii Tysiąclecia.

Wywód genealogiczny

4. Antoni Ignacy Rostworowski
syn Antoniego Melitona  
     
    2. Wojciech Rostworowski  
5. Klara Osuchowska        
      1. Wojciech Jan (ojciec Piotr) Rostworowski
6. Jan Kazimierz Plater-Zyberk      
    3. Elżbieta Plater-Zyberk      
7. Weronika Hutten-Czapska      
 

Życiorys

Dwór Rostworowskich w Rybczewicach na Lubelszczyźnie, gdzie urodził się ojciec Piotr Rostworowski
Grób o. Piotra Rostworowskiego w katakumbach Sacro Eremo Tuscolano we Frascati

Potomek rodziny ziemiańskiej, syn Elżbiety z hr. Plater-Zyberków i Wojciecha Rostworowskiego, senatora RP. Maturę zdał w 1928 r. w Gimnazjum Męskim im. św. Stanisława Kostki w Warszawie, po czym przeszedł wojskowe szkolenie kawaleryjskie. Otrzymał stopień plutonowego i odbył praktykę wojskową w pułku kawalerii w Wilnie. W 1929 r. wyjechał na studia świeckie do Paryża, jednak w 1930 r. podjął decyzję o wstąpieniu do zakonu benedyktynów, a dokładnie do opactwa św. Andrzeja w Brugii. 25 stycznia 1932 r. złożył tam swoją pierwszą profesję benedyktyńską, a święcenia kapłańskie przyjął 18 lipca 1937 r.

Po częściowym odbyciu studiów teologicznych w Rzymie, w 1938 r. decyzją swojego opata został wysłany do Polski, m.in. w celu odbudowania i rozwinięcia klasztoru benedyktyńskiego w Tyńcu. Wskutek jego działalności, tuż przed wybuchem II wojny światowej, 29 lipca 1939 r., do Tyńca przyjechali z Belgii inni mnisi benedyktyńscy i tam zamieszkali. Wojnę spędził w klasztorze w Tyńcu. Pełnił tam funkcję mistrza nowicjatu i utrzymywał stałe kontakty z Radą Główną Opiekuńczą. W latach 1951–1959 został pierwszym po wojnie polskim przeorem tynieckiego klasztoru, zastępując ojca przeora Karola van Oosta OSB. 19 marca 1966 r. został aresztowany przez SB w związku z organizowaniem przerzutu do USA dwóch Czeszek (wpadła cała trójka). Został skazany na 4 lata więzienia i grzywnę. 11 grudnia 1967 r. zwolniony warunkowo.

W 1968 r., na prośbę braci z zakonu kamedulskiego, którym doskwierały braki personalne, objął funkcję przeora ich klasztoru na krakowskich Bielanach. 4 kwietnia 1972 r. złożył profesję kamedulską. Następnie obejmował funkcje przeora eremów w Noli we Włoszech (1983–1986), Envigado w Kolumbii (1986–1992) oraz we włoskim Pascelupo (1992) i kolumbijskim Santa Rosa (1993). Ponadto został mianowany w 1984 r. przez papieża Jana Pawła II konsultorem Świętej Kongregacji do Spraw Zakonnych.

Wiele obowiązków związanych z rozwojem zgromadzeń zakonnych, m.in. w pierwszej fazie benedyktyńskich, w drugiej kamedulskich, sprawiło, że nie zaznał w swoim życiu spokoju i ciszy właściwej mnichowi ze wspólnoty kontemplacyjnej. Dopiero w 1994 r. przystąpił do rekluzji, tzn. życia w całkowitym odosobnieniu. Stan zdrowia nie pozwolił mu jej kontynuować i przerwał ją w 1995 r. W 1998 r. wskutek wylewu doznał częściowego paraliżu ciała, jednak po rehabilitacji wrócił do eremu. 15 kwietnia 1999 r. odprawił swoją ostatnią mszę świętą. Wskutek nieszczęśliwego upadku oraz ogólnie złego stanu zdrowia 30 kwietnia 1999 r. zmarł w szpitalu w Albano we Włoszech. Został pochowany w Eremie Tuscolano we Frascati.

Jedyny utrwalony obraz na taśmie filmowej o. Piotra Rostworowskiego jest w filmie Krzysztofa Zanussiego Iluminacja.

Publikacje

  • O. Piotr Rostworowski, Kierownictwo duchowe, Z tradycji mniszej nr 20, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 1997
  • O. Piotr Rostworowski, Świadectwo Boga, Z tradycji mniszej nr 20, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Krakow 1997
  • O. Piotr Rostworowski, Wiara, nadzieja i miłość, Z tradycji mniszej nr 27, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2002
  • O. Piotr Rostworowski, Wierność łasce, Z tradycji mniszej nr 14, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2002
  • O. Piotr Rostworowski, W szkole modlitwy, Z tradycji mniszej nr 23, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2000
  • O. Piotr Rostworowski, Myśli, powiedzenia, anegdoty, wybór i opracowanie Marzena Florkowska, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2004
  • O. Piotr Rostworowski, Medytacje nad Psalmami, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2004
  • O. Piotr Rostworowski, W głąb misterium, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2006
  • O. Piotr Rostworowski, Komentarz do Ewangelii według świętego Jana, Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec, Kraków 2016

Bibliografia

  • Florkowska, Marzena, Być prochem w ręku Boga. Ojciec Piotr Rostworowski, Wydawnictwo MMF, 2013 rok, ISBN 978-83-932133-8-2

Linki zewnętrzne

  • Biogram na stronie Kameduli.pl
  • Być prochem w ręku Boga. Ojciec Piotr Rostworowski - fragment książkiwww.opoka.org.pl
  • Piotr Rostworowski OSB / ECwww.tyniec.com.pl

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się