Przekłady biblijne Józefa Kruszyńskiego powstawały w latach 20-30. XX wieku i obejmowały tłumaczenie ksiąg Starego Testamentu z języka hebrajskiego i greckiego. Prace Kruszyńskiego należały do pierwszych katolickich przekładów z języków oryginalnych na język polski. Były to też najszersze dwudziestowieczne przekłady Starego Testamentu na polski aż do Komentarzy KUL i Biblii Tysiąclecia, które ukazały się w latach 60.
Autor, Józef Kruszyński był biblistą i profesorem KUL. Jego intencją było przetłumaczenie całego Starego Testamentu, do 1939 roku wydał większość ksiąg, zabrakło tylko ksiąg Machabejskich oraz większej części ksiąg prorockich[1].
Dla Biblii hebrajskiej źródłem przekładu było wydanie Kittela z 1913. Podział tekstu, strofy (w przypadku utworów poetyckich) i streszczenia Kruszyński opracował na podstawie La Sainte Bible pod red. ks. Crampon'a (Paryż, 1928). Wzorem dla komentarza było wydanie Wulgaty Filliona (Paryż, 1923) oraz Bible česká Jana Hejčla (Praga, 1917)[3].
Przekłady Kruszyńskiego zostały przyjęte przychylnie przez krytykę; podkreślano ich wierność oraz pewną swobodę[4]. Jednak z racji niewielkich nakładów, braku wznowień i pojawienia się kolejnych powojennych przekładów nie były nigdy powszechnie używane.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.