Q (minuskuła: q) (ku) jest siedemnastą literą alfabetu łacińskiego (pochodzi od greckiej litery koppa). W językach europejskich prawie zawsze występuje w połączeniu qu, oznaczającym dźwięk [kf], [kw] lub [kv]. W transliteracji języka arabskiego oznacza [q] (w oryginalnej pisowni ﻕ), w języku maltańskim – zwarcie krtaniowe, w języku polskim występuje tylko w zapożyczeniach. Prawdopodobnie była używana w języku polskim w XVI wieku do zapisywania połączeń [kv] w wyrazach rodzimych. W utworze „Nowy karakter polski” Jana Januszowskiego z 1594 Jan Kochanowski opisał literę Q następująco Q, rzadko, albo nigdy nie używamy, jako: kwaśny, abo quaśny, natomiast Łukasz Górnicki My nie używamy Polacy, chyba by kto Mosquę tak chciał pisać[1].
| Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego |
Alfabet semaforowy |
Kod Morse’a | francuski | kanadyjski | polski | |
|
|
ⓘQ | 
|
|
brak | 
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
