Do 1960 Somaliland był protektoratembrytyjskim, następnie na krótko był niepodległy, by później, wraz z posiadłościami włoskimi, stworzyć Republikę Somalii[7]. 18 maja 1991 roku Somaliland w obliczu załamania się rządu somalijskiego wystąpił z unii i ogłosił swoją niepodległość[8]. Nowe państwo nie zostało uznane przez społeczność międzynarodową, co nie przeszkodziło mu w stabilnym istnieniu, podczas gdy pozostałe tereny Somalii są pogrążone w wojnie domowej[9].
W 1993 roku prezydentem został wybrany Mohammed Ibrahim Egal. W maju 2001 roku przeprowadzono referendum[10], w którym 97% obywateli opowiedziało się za niepodległością. Prezydent Egal zmarł podczas operacji w Południowej Afryce 3 maja 2002. Urząd po nim przejął jego dotychczasowy zastępca, Daahir Rayaale Kaahin. 29 września 2005 odbyły się wybory do parlamentu, pierwsze w regionie somalijskim od 1969 roku[11].
Następne wybory prezydenckie miały mieć miejsce 31 sierpnia 2008, jednak niestabilna sytuacja we wschodnich regionach kraju skłoniła wyższą izbę parlamentu do przesunięcia daty o pół roku. Mimo początkowej niechęci partii opozycyjnych, udało się wypracować kompromisowy termin 6 kwietnia 2009[12]. Mimo to, data została później przesunięta o kolejne pół roku. Partie opozycyjne nie uznały tej decyzji[13], w kraju doszło do protestów, a nawet starć[14]. Udało się jednak uniknąć rozlewu krwi, a strony postanowiły rozwiązać konflikt przy stole obrad[15]. Ostatecznie wybory odbyły się 26 czerwca 2010, zwyciężył w nich lider opozycyjnej partii Kulmiye („Jedność”), Ahmed M. Mahamoud Silanyo, zdobywając niemal 50% głosów[16].
28 czerwca 2012 prezydent Somalii Szarif Szajh Ahmed spotkał się z w Dubaju z prezydentem Somalilandu, Ahmedem Mahamoudem Silanyo. Było to pierwsze spotkanie przywódców dwóch krajów od czasu ogłoszenia przez Somaliland niepodległości w 1991. Prezydenci podpisali wówczas porozumienie o współpracy (tzw. Karta Dubajska), zakładające wzmocnienie wzajemnych stosunków oraz podjęcie wysiłków na rzecz osiągnięcia porozumienia w kwestiach spornych i dążenia do stabilizacji w regionie[17].
Największą religią w Somalilandzie jest sunnickiislam, który jest religią państwową. Konstytucja opiera się m.in. na prawie szariatu[20], na fladze znajduje się szahada, a na godlebasmala. Promowanie innych religii jest zabronione[20]. W ostatnich latach odnotowano wzrost popularności wahhabizmu[21]. Niewielka grupa chrześcijan jest prześladowana przez islamskie społeczeństwo, w tym organy rządowe, które uważają chrześcijaństwo za obcy wpływ[22].
Język urzędowy
Po proklamowaniu niepodległości została przyjęta Narodowa Karta Somalilandu (przyjęta 25 kwietnia 1993, weszła w życie 3 maja tego samego roku), w której art. 4 określał, że językami oficjalnymi są somalijski, arabski i angielski[23]. W tymczasowej konstytucji, przyjętej w 1997 roku, określono, że językami urzędowymi są somalijski i arabski, angielski został pozbawiony tego statusu[24]. 31 maja 2001 weszła w życie nowa konstytucja, przyjęta w referendum, która zachowała status języka urzędowego dla somalijskiego i arabskiego (art. 6)[20].
Polityka
Ustrój polityczny
Somaliland jest republiką konstytucyjną z systemem prezydenckim. Od 2017 roku prezydentem jest Muse Bihi Abdi. Parlament Somalilandu jest dwuizbowy: w jego skład wchodzi Izba Starszych (izba wyższa) i Izba Reprezentantów (izba niższa). Izba Reprezentantów wybierana jest w wyborach powszechnych. Od 2005 roku jej przewodniczącym jest Abdirahman Mohamed Abdullahi. Członkowie Izby Starszych wybierani są przez lokalne społeczności na 6-letnie kadencje. Obie izby liczą po 82 członków[25].
W wyborach parlamentarnych w 2005 roku wzięły udział trzy partie: Partia Pokoju, Jedności i Rozwoju (Kulmiye), Zjednoczona Demokratyczna Partia Ludowa (UDUB) oraz Partia Sprawiedliwości i Dobrobytu (UCIB). Freedom House w rankingu na 2017 rok ocenił Somaliland jako częściowo wolny[18].
Uznanie międzynarodowe
Somaliland nie jest uznawany przez żadne niepodległe państwo na świecie[8]. Ma na to wpływ niestabilna sytuacja w pozostałej części Somalii, jak również spór graniczny z sąsiednim Puntlandem o regiony Sool i Sanaag[26].
Unia Afrykańska pozostaje powściągliwa w sprawie Somalilandu, obawiając się prób rewizji granic w innych częściach kontynentu, choć raport z misji UA w 2005 roku jest przychylny wobec uznania republiki[27]. Brak uznania skutkuje tym, że kraj nie może liczyć na pomoc międzynarodową i zagraniczne inwestycje w jego rozwój są bardzo ograniczone[28]. Nie ma także wsparcia w walce z rosnącym problemem terroryzmu islamskich radykałów z Somalii[7].
1 stycznia 2024 roku została podpisana umowa pomiędzy rządami Etiopii i Somalilandu, która umożliwi Etiopii korzystanie z 20 kilometrów wybrzeża nad Zatoką Adeńską, w zamian za to zobowiązała się do rozważenia możliwości uznania Somalilandu jako niepodległego państwa[29][30][31].
Siły Zbrojne Somalilandu zostały założone 2 lutego 1994[62][63] i składają się z wojsk lądowych oraz marynarki wojennej, określanej często jako straż wybrzeża[64]. W 2011 roku armia liczyła około 28 tysięcy żołnierzy[64]. Marynarka wojenna zajmuje się przede wszystkim zwalczaniem piractwa[7], którego głównym ośrodkiem jest Puntland[65]. Armia powstrzymuje także islamskich ekstremistów takich jak Asz-Szabab przed zdobywaniem kolejnych terenów[7][66]. Jednym z najważniejszych partnerów wojskowych Somalilandu jest Wielka Brytania, która angażuje się w walkę z piractwem oraz wsparła budowę siedziby sił zbrojnych tego kraju, rozpoczętej w maju 2017 roku[67]. Wydatki na siły zbrojne stanowią około 30% budżetu Somalilandu[68].
19 marca 2017 Somaliland i Zjednoczone Emiraty Arabskie podpisały umowę dotyczącą utworzenia emirackiej bazy wojskowej w porcie w Berberze[46]. Miasto jest położone około 260 km od wybrzeża zniszczonego wojną domowąJemenu, gdzie interweniuje armia Zjednoczonych Emiratów Arabskich[45][69].
Gospodarka
Waluta kraju to szyling Somalilandu, który nie jest uznawany za granicą. Za jego wydawanie odpowiada Bank Somalilandu[19]. Brak uznania niepodległości Somalilandu przez inne kraje utrudnia jego rozwój gospodarczy. Bardzo duże znaczenie mają więc pieniądze przysyłane przez emigrantów rodakom pozostającym w kraju (szacunkowo miliard USD rocznie). Za większość przelewów zagranicznych odpowiada przedsiębiorstwo Dahabshiil. W lutym 2009 roku w Hargejsie otwarto placówkę dżibutyjskiego banku Banque pour le Commerce et l'Industrie – Mer Rouge[70].
Największą firmą telekomunikacyjną jest założone w 2002 roku przedsiębiorstwo Telesom. Odpowiada za sieć GSM, telefony stacjonarne oraz dostęp do Internetu. Jego zasięg obejmuje wszystkie największa miasta w Somalilandzie oraz 40 dystryktów w Somalilandzie, jak i w Somalii. Pozostałe firmy telekomunikacyjne to Somtel[71], Telcom[72], NationLink Telecom[73] i Golis Telecom[74].
Podstawą gospodarki Somalilandu jest hodowla zwierząt gospodarskich takich jak owce, wielbłądy i bydło, a następnie sprzedaż ich do państw Zatoki Perskiej, m.in. do Arabii Saudyjskiej. Eksport zwierząt wytwarza 60% PKB kraju[75]. Aby był możliwy w mieście Shiikh otwarto szkołę weterynaryjną[76]. W wyniku suszy w 2017 roku padło od 50% do 80% zwierząt gospodarczych[77].
Najważniejszym portem w kraju jest port w Berberze, który jest największym portem do eksportu zwierząt w regionie. Władze obiektu zatrudniają co najmniej 3500 pracowników[75]. W maju 2016 roku Somaliland podpisał umowę z emiracką firmą DP World dotyczącą zainwestowania 442 mln USD w rozbudowę portu[45]. Korzystaniem z niego zainteresowana jest także Etiopia, która w 1993 roku utraciła dostęp do morza, a obecnie większość jej handlu morskiego jest prowadzona przez Dżibuti[32][78][79][80].
↑Błażej Popławski: Puntland i Somaliland Konflikt między nowymi państwami Afryki. psz.pl, 2007-04-19. [dostęp 2017-05-28]. (pol.).
↑Michelle Nichols i Louis Charbonneau: Exclusive: Western oil exploration in Somalia may spark conflict – U.N. report. Reuters, 2013-07-17. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Benson Muriithi: Somaliland vs Puntland: the oil conflict. somalilanders.net, 2013-10-24. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑ abcdPresident Silanyo: Why the UK should support a sovereign Somaliland. somalilandembassy.com, 2016-06-23. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ang.).
↑ abJames Jeffrey: Somaliland: 25 years as an unrecognised state. Al-Dżazira, 2016-05-23. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Nimo Ismail: Somaliland: A Stable and Independent State, But No Recognition. World Policy Institute, 2017-02-21. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-23)]. (ang.).
↑Somaliland: “No Legitimate Government After 6th April” Says Kulmiye. hiiraan.com, 2009-03-31. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Protestors dispersed with gunfire in Somaliland. afrol.com, 2009-04-07. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somailand: Results Of Todays Talks. somalilandpress.com, 2009-04-25. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑ abHussein Ali Noor: Somaliland opposition head wins presidential poll. Reuters, 2010-07-01. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-24)]. (ang.).
↑Somali and Somaliland presidents meet in Dubai. BBC News, 2012-06-28. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑ abSomaliland. Freedom House. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-09)]. (ang.).
↑Ben Quinn: Somaliland hopes Brexit will pave way for UK to grant international recognition. The Guardian, 2016-10-19. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑W zamian za dostęp do morza Etiopia ma uznać nieuznawany przez innych kraj [online], TVN24, 3 stycznia 2024 [dostęp 2024-03-27](pol.).
↑The potential impact of the Ethiopia-Somaliland deal [online], 21 lutego 2024 [dostęp 2024-03-27](ang.).
↑KatherineK.WallaKatherineK., What the Ethiopia-Somaliland deal means for Washington’s strategy in the Red Sea [online], Atlantic Council, 22 lutego 2024 [dostęp 2024-03-27](ang.).
↑ abJames Jeffrey: Djibouti faces new kid on the block. BBC News, 2016-06-23. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Yusuf M Hasan: Somaliland: President to Visit Saudi Arabia. somalilandsun.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑President Silanyo congratulates Emmanuel Macron on French election win. thenational-somaliland.com, 2017-05-10. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑ abafrol News - Somaliland closer to recognition by Ethiopia [online], www.afrol.com [dostęp 2024-01-31].
↑Latifa Yusuf Masai: Somaliland: President on Official Visit to Ireland. somalilandsun.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑ abSomaliland President Visits Five African Nations. Głos Ameryki, 2009-10-31. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland:Kenya Interested Economically and politically Cooperation With Somaliland” Says Ms.Amina Kenya foreign minister. slnnews.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑David Gollust: US Not Moving To Recognize Somaliland. hiiraan.com, 2008-01-17. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland President Met His Office with Switzerland Foreign state Minister watch Pictures+Vedio. slnnews.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland opens its first representative office in Sweden. thenational-somaliland.com, 2017-05-20. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland Ministerial level delegation met with Tanzania foreign minister. somalilandinformer.com, 2017-02-22. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑House of Commons Hansard Debates for 4 Feb 2004 (pt 3). Izba Gmin, 2004-02-04. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Our Mission. somaliland-mission.com. [dostęp 2017-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-16)]. (ang.).
↑ abcSomaliland agrees to UAE military base in Berbera. BBC News, 2017-02-13. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑ abSomaliland, UAE sign historic economic and military pact. thenational-somaliland.com, 2017-03-21. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland: EU Commissioner Andris Piebalgs announces more support for stability and regional cooperation. europa.eu, 2011-07-06. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland FM meets with EU delegation. thenational-somaliland.com, 2017-04-28. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland Minister of Foreign Affairs on a courtesy visit to IGAD Secretariat. Międzyrządowa Władza ds. Rozwoju, 2013-11-04. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑UN Envoy visits Somaliland, pledges UN support for peace and progress. unsom.unmissions.org, 2014-08-18. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑New UN envoy hails Somaliland as ‘island of relative peace and stability’ in insecure region. Organizacja Narodów Zjednoczonych, 2013-06-13. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Representative Office of Somaliland in Djibouti Ville, Djibouti. embassypages.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Representative Office of Somaliland in Addis Ababa, Ethiopia. embassypages.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Representative Office of Somaliland in London, United Kingdom. embassypages.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland FM Inaugurates U.S. Representative Office during Diplomatic Mission to Washington, DC. horndiplomat.com, 2017-05-27. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Somaliland launches representative office in Taiwan [online], France 24, 9 września 2020 [dostęp 2023-08-30](ang.).
↑Representative Office of Denmark in Hargeisa, Somaliland. embassypages.com. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑James Melik: Riches of Somaliland remain untapped. BBC News, 2009-03-15. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Patrick Wintour: Somaliland’s hunger crisis: ‘The world doesn’t respond until children are dying’. The Guardian, 2017-05-24. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
↑Ethiopia buys 19% stake in Somaliland’s Berbera port deal. hornaffairs.com, 2017-05-14. [dostęp 2017-05-28]. (ang.).
Adan Yusuf Abokor, Steve Kibble, Mark Bradbury, Haroon Ahmed Yusuf, Georgina Barrett: Further steps to democracy: the Somaliland parliamentary elections, September 2005. Londyn: Progressio, 2006. ISBN 978-1-85287-318-9. (ang.).
Philip Briggs: Somaliland: with Addis Ababa & Eastern Ethiopia. Chalfont St. Peter (Buckinghamshire): Bradt Travel Guides, 2012. ISBN 978-1-84162-371-9. (ang.).
Jacek Fronczak: Ilustrowany Atlas Świata. Warszawa: Reader’s Digest, 2003. ISBN 83-88243-86-1.
Linki zewnętrzne
Oficjalna strona Republiki Somalilandu (ang.)
Somaliland.org [online], somaliland.org [zarchiwizowane z adresu 2014-06-25].strona główna serwisu(ang. • somal.)