Wystąpił z własnymi pomysłami oznaczania samogłosek jasnych i pochylonych,obu nosówek, spółgłosek miękkich i zmiękczonych, ciszących i szumiących. Proponował m.in.: wprowadzenie litery ī na oznaczenie głoski y (np. sīna-syna), ď na oznaczenie głoski dz oraz stawianiem podwójnych kropek nad literami s, p, d, b, c, k, v i w, na oznaczenie ich miękkości, a pojedynczych (s, z, c) dla oznaczenia spółgłosek szumiących (č, š, ž). Nie można zaprzeczyć, że Zaborowski prawie wyczerpująco i konsekwentnie opracował swój traktat. Mimo to projekt ten, chociaż w latach 1513–1564 ukazywał się w jedenastu przedrukach, nie znalazł w praktyce zastosowania. Stanowił zbyt śmiałe naruszenie tradycji, a z powodu obfitości znaków diakrytycznych, był dla piszącego zbyt trudny.
Prawdopodobnie S. Zaborowski, a nie jak wcześniej sądzono Jakub z Zaborowa, był współpracownikiem J. Łaskiego przy układaniu Statutu... (zob. W. Zakrzewski "Rodzina Łaskich w XVI wieku", Ateneum 1882, t. 2, s. 201-202 przypis).
Dzieła
Tractatus de natura iurium et bonorum regis, powst. przed rokiem 1504, wyd. Kraków 1507, drukarnia J. Haller; wyd. następne: wyd. M. Bobrzyński Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, t. 5 (1877) i odb.
Contra malos divites et usurarios tractatus, Kraków 1512, drukarnia F. Ungler
Ordo Missae, Kraków 1512, drukarnia F. Ungler
Ortographia seu modus recte scribendi et legendi polonicum idioma quam utilissimus, Kraków około 1513, drukarnia F. Ungler; wyd. następne: Kraków 1515; Kraków 1518, drukarnia J. Haller; wyd. następne wraz z: Grammatices rudimenta...; przerys edycji 1. staraniem W. Bartynowskiego wyd. Kraków 1882; przerys edycji 1. nakładem Gieysztora wyd. Warszawa 1882; podobizny zamieścił L. Bernacki Pierwsza książka polska, Lwów 1918; przekł. polski: A. Kucharski pt. Księdza S. Zaborowskiego Ortografia polska... z przydaniem uwag tłumacza. Na popis i egzamen publiczny Szkoły Wojewódzkiej Lubelskiej..., Warszawa 1825
Grammatices rudimenta seu octo partium orationis examen, Kraków 1518, drukarnia J. Haller (2 edycje); wyd. następne: Kraków 1519; pt. Rudimenta Grammatices..., Kraków 1519; pt. Grammatices rudimenta..., Kraków 1523; Kraków 1526; Kraków 1529; Kraków 1535/1536; Kraków 1539; Kraków 1560; Kraków 1564
De celibatu christianorum et presertim sacerdotum ac virginum, Kraków 1529, drukarnia F. Ungler; wyd. następne: Kraków 1529.
Bibliografia
Kazimierz Lepszy (red.): Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968.brak strony w książce
Izabella Teresińska, Zaborowski Stanisław, w: Dawni pisarze polscy od początków piśmiennictwa do Młodej Polski. Przewodnik biograficzny i bibliograficzny, tom V: U–Ż, uzupełnienia, indeksy (koordynacja całości Roman Loth), Warszawa 2004, s. 148–149
Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 3 Piśmiennictwo Staropolskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1965, s. 426-428
Linki zewnętrzne
Dzieła Stanisława Zaborowskiego w bibliotece Polona
