| Fryderyk z Lotaryngii | |
| Papież Biskup Rzymu | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
początek XI wieku |
| Data i miejsce śmierci |
29 marca 1058 |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
2 sierpnia 1057 – 29 marca 1058 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kościół tytularny | |
| Pontyfikat |
2 sierpnia 1057 |
| |
| Wspomnienie | |
|---|---|
Stefan IX lub Stefan X[a][1] (łac. Stefanus IX, właśc. Fryderyk z Lotaryngii OSB; ur. prawdopodobnie na początku XI wieku w Lotaryngii, zm. 29 marca 1058 we Florencji[1]) – 154 papież, sprawował urząd w okresie od 2 sierpnia 1057 do 29 marca 1058 roku[2].
Stefan IX z pochodzenia był Niemcem. Był synem Gozela I i bratem książąt Godfryda Brodatego i Gozelo II[1]. Przed wyborem na Stolicę Piotrową był archidiakonem sprzyjającym reformom i zaufanym przyjacielem Leona IX[1]. Pełnił funkcje kanclerza Kościoła rzymskiego i legata papieskiego na synodzie w Konstantynopolu (1054), a następnie opata Monte Cassino i kardynała-prezbitera od św. Chryzogona[1].
Gdy zmarł Wiktor II, reformatorzy rzymscy porozumieli się z Fryderykiem, co do uzgodnienia następcy i zaproponowali pięciu kandydatów (wśród nich byli m.in. Hildebrand i Humbert z Silva Candida)[1]. Ostatecznie jednak wybrano właśnie Fryderyka, który przyjął imię Stefan[2]. Przed wyborem nie została skierowana prośba do regentki Agnieszki o wyrażenie zgody na tę kandydaturę, lecz Stefan sam wystosował taką prośbę zaraz po wyborze (którą uzyskał)[2].
Zdecydowanie sprzeciwiał się symonii i zawierania małżeństw przez księży – usiłował wprowadzić celibat[1]. Starając się wdrożyć reformy, mianował kardynałów Hildebranda i Humberta swoimi doradcami, a reformatora Piotra Damianiego kardynałem-biskupem Ostii; ponadto żywo zainteresował się ruchem patarenów[1]. Na wiosnę 1058 roku planował rozpocząć wyprawę przeciw Normanom i w tym celu chciał nawet zawiązać sojusz z Kościołem wschodnim[1]. Zlecił opracowanie nowych zasad, które uniemożliwiłyby wpływ cesarza i arystokracji rzymskiej na wybór papieża. W marcu 1058, by spotkać się ze swym bratem, wyruszył do Florencji, gdzie zmarł i został pochowany (w Katedrze św. Reparaty)[1].
W niektórych źródłach jest wymieniany jako święty[3], którego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 29 marca[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
