Szyfry podstawieniowe – szyfr, w którym każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest przez inny znak lub znaki szyfrogramu. Ze względu na łatwość łamania tego rodzaju szyfrów, nie są one już stosowane. Kryptografia klasyczna wyróżnia cztery rodzaje szyfrów podstawieniowych[1]:
Podczas I wojny światowej wojsko niemieckie stosowało opracowany przez pułkownika Fritza Nebela szyfr ADFGVX. Szyfrowanie odbywało się za pomocy szachownicy Polibiusza. Sama tablica wypełniana była jednak literami w sposób losowy, będąc znana wyłącznie nadawcy i odbiorcy[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.