Tradycja (szkoła) deuteronomiczno-deuteronomistyczna – pojęcie stosowane w biblistyce w odniesieniu do nurtu teologicznego w religii izraelskiej, którego myśl znalazła swoje odzwierciedlenie w niektórych księgach Starego Testamentu, w tym, zgodnie z teorią źródeł, w Księdze Powtórzonego Prawa (od greckiej nazwy tej księgi, Deuteronomium, pochodzi nazwa tradycji).

W ramach tej tradycji wyróżnia się przedwygnaniową (sprzed niewoli babilońskiej) tradycję deuteronomiczną i wygnaniowo-powygnaniową tradycję deuteronomistyczną. Źródeł tradycji deuteronomicznej doszukuje się w królestwie północnym, być może na krótko przed jego upadkiem w 722 r. p.n.e. Wskazują na to m.in. teologiczne i językowe powiązania ze zwiastowaniem Ozeasza oraz tradycją elohistyczną. Za najstarszy dorobek tej tradycji uznaje się Pradeutoronomium, korpus prawny obejmujący Pwt 12-25. Następnie redakcja deutoronomiczna w czasach Jozjasza dokonać miała opracowania prawa oraz uzupełnić miała księgę o zbiór mów wprowadzających (Pwt 5-11) a także część Pwt 27n. Redakcja deuteronomistyczna miała uzupełnić Księgę Powtórzonego Prawa o pewne uzupełnienia w już istniejącym dziele, a także zewnętrzne ramy księgi (Pwt 1-4; 29nn). Redakcja ta odpowiada również za powstanie deuteronomistycznego dzieła historycznego[1].

Niejasny jest rodzaj powiązania zwiastowania Jeremiasza z tradycją deuteronomiczno-deuteronomistyczną. Wskazuje się na wpływ tradycji deuteronomicznej na Jeremiasza, kontynuację zwiastowania Jeremiasza przez tradycję deuteronomistyczną i redakcyjne opracowanie mów Jeremiasza przez szkołę deuteronomistyczną[2].

Charakterystyczne dla teologii tradycji deuteronomiczno-deuteronomistycznej są: monoteizm, jedność i centralizacja kultu, jedność ludu (która ma charakter również jedności z dawnymi i przyszłymi pokoleniami). Praktyczną konsekwencją wiary w jedynego Boga jest miłość do Boga i bojaźń względem niego, a konsekwencją jedności ludu solidarność społeczna[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. W.H. Schmidt, s. 107–110.
  2. W.H. Schmidt, s. 198–200.
  3. W.H. Schmidt, s. 112–114.

Bibliografia


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się