URL (ang. Uniform Resource Locator) – ujednolicony format adresowania (określania lokalizacji) zasobów (informacji, danych, usług) stosowany w Internecie i w sieciach lokalnych. Standard URL opisany jest w dokumencie RFC 1738 ↓.
Tak zwany adres URL najczęściej kojarzony jest z adresami stron WWW, ale ten format adresowania służy do określania lokalizacji wszelkich zasobów dostępnych w Internecie.
URL składa się ze schematu (ang. scheme), czyli części określającej rodzaj zasobu/usługi, dwukropka i części zależnej od rodzaju zasobu (ang. scheme-specific part) zawsze zaczynającej się od ukośnika /, czyli ma postać:
<schemat> : <specyficzna dla schematu część hierarchiczna>
http://www.wikipedia.org/wiki/URL \__/ \_______________/\_______/ | | | protokół host ścieżka (adres serwera) do zasobu
http://hans:[email protected]:8080/demo/example.cgi?land=de&stadt=aa \__/ \__/ \____/ \_____________/ \__/\_______________/ \______________/ | | | | | | | | login | host port ścieżka ścieżka protokół hasło (adres serwera) do zasobu wyszukiwania
Często oprogramowanie, szczególnie przeglądarki internetowe, akceptuje także niepoprawne formy adresów – pominięty separator // czy określenie protokołu http://, np.:
wikipedia.org/wiki/URL
Nazwa schematu (usługi) może składać się z małych liter, cyfr, plusa, dywiza oraz kropki. Ze względu na możliwość występowania pomyłek, na ogół akceptowane są przez oprogramowanie także wielkie litery. Popularne rodzaje zasobów:
Część zależna od rodzaju usługi zwykle przybiera jedną z postaci:
//adres_serwera:port/sciezka_dostępu
//adres_serwera/sciezka_dostępu
//nazwa_użytkownika:hasło@adres_serwera/sciezka_dostępu
nazwa_uzytkownika@adres_serwera
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.